238
fenerbahçe'ye giderek bir çocuğu çok üzmüştür. çünkü çocuk o zamanlar kendisi gibi düşünmektedir, yani kendisi nasıl fenerli olabilir ki tanju da fenerli olsun. ama olmuştur. ki kendisiyle çok sevmiştir, çocukken hep mahallede tanju olmuştur, tanju'yla daha da büyümüştür galatasaray sevgisi. ama o bu sevgiyi alıp başka bir mahalleye taşımıştır. çocuk onu fener formasıyla görünce inanamamıştır. ve hiç de beğenmemiştir o formayla. ama daha sonraları, pek çok durumda, bazen sevdiği gülüşlerde mesela, öğreneceği bişeyi öğretmiştir tanju, gitmeyi, gidebilmeyi, hüzünle geride kalmayı, terk etmeyi, kimseyi o kadar da çok sevmemesi gerektiğini. çok sonra çok büyük bir şairden cümlenin geri kalanını da tamamlayacaktır"o daha az severse kırılırsın."
tanju, daha az sevmiştir. ve o dönemin birçok çocuğunu kırmıştır.
gördüğüm en büyük golcüdür. prekazi'nin hiçbir ikramını boş çevirmemiştir.
ve birazcık da prekazi'dir tanju. ve tanju'da prekazidir.
ben yarısını öbür mahallede bıraktım.
ama onun kalan yarısını ondan da daha çok sevdim.
çocukluğumun en büyük yıldızı cevad prekazi kaldı.
çünkü sen gittin güzel abicim.
ben gitmedim ama. sen gittin.
şimdi bana profesyonellik falan deme.
hem çocuk ne anlar profesyonellikten?
tanju, daha az sevmiştir. ve o dönemin birçok çocuğunu kırmıştır.
gördüğüm en büyük golcüdür. prekazi'nin hiçbir ikramını boş çevirmemiştir.
ve birazcık da prekazi'dir tanju. ve tanju'da prekazidir.
ben yarısını öbür mahallede bıraktım.
ama onun kalan yarısını ondan da daha çok sevdim.
çocukluğumun en büyük yıldızı cevad prekazi kaldı.
çünkü sen gittin güzel abicim.
ben gitmedim ama. sen gittin.
şimdi bana profesyonellik falan deme.
hem çocuk ne anlar profesyonellikten?
