• 63
    ümit davala'nın son dakikada penaltı noktasına topu koyarken yanına gelen milanlı oyuncuyu* gördüğüm an, atamayacağız diyerek yan odaya kaçıp o 10 saniyelik sürede boyunca boyum kadar gözyaşı döktüğü hatırlıyorum. şu an tüylerim diken diken. bir şehir o an haykırmıştı gol diye, ilk biramı o gün içmiştim.

    sayesinde penaltı vuruşunu izleyemiyorum artık. bu sezon* attığımız 10 penaltının hiçbirisini gözlerimle görmedim. bu yıllardır böyle. almanya 3. lig ekibine karşı hazırlık maçı yaparken bile geçerli.

    iyi ki galatasaraylıyım.

    edit: ruzgarakarsi7metreiseyenadam'a teşekkürler hatırlatması için.
App Store'dan indirin Google Play'den alın