231
dönen 'script' muhabbetlerine katılmadığım oyundu kendileri. lakin dün ve bugün üç defa üstüste division 2'den division 1'e çıkmamı engelledi resmen bu oyun.
anlatıcam bak.
sözettiğim sezonların ilkinde son maç beraberlik dahi yetiyordu. müthiş üstün oynadım, ondört ya da onbeş şutum vardı şimdi net hatırlayamıyorum, 88. dakikada golü kalemde gördüm ki rakip takımın ikinci şutuydu bu.
sağlık olsun dedik, adam gibi savunma yapmak gerek dedik.
ikinci sezona başladım. beşte beş yaptım. geriye kalan beş maçta üç puan yetecek. yok, yetmeyecek işte. dört maç üstüste acaip mi acaip mağlubiyetler aldım. geldik son maça. rakibim tottenham. yapmadığım şey kalmadı. üç şutum direkten döndü, içlerinden biri direğe çarpıp yerden sekip çıktı ki yirmi defa tekrarını seyretmişimdir, o topun hepsi çizgiyi geçmiş ulan resmen! yok, geçmemiş. 0-0 bitti. olsun dedik. bir dahakine adam gibi vurmak gerek dedik.
üçüncü sezon. beş maçta dört galibiyet, bir beraberlik. etti mi sana 13 puan? geriye kaldı beş puan almak. altıncı maç yenildim. yedinci maç yenildim.
sekizinci maç kazandım. kaldı mı sana iki puan?
kaldı. aynen öyle kaldı. dokuzuncu maç yine yenildik. iyi, güzel. son maç kazandık kazandık, kazanamazsak yine division 2 devam..
bayern munich'le oynuyordum bu arada. rakibim real madrid(çok şaşırdık, real madrid'ten başka takım seçen var sanki beş yıldızda.)
neyse başladık maça, tüm kontrol bende. yok, değil öyle. ilk yarı biterken kalemde ilk şut gol. santrayı yapıyorum, müller'le fırlıyorum ve kaleciyle karşı karşıyayım, vuruyorum; top direkten aut. neyse artık ikinci yarı daha çok yüklenirim derken o da ne! top kaleci vuruşundan geliyor, iki oyuncum kafa kafaya giriyorlar, top çapraza doğru açılıyor, ne yaparsam yapayım engelleyemiyorum neuer'in yirmi metre açılmasını, orta benzema kafa ve gol. iki sıfır. ne harika.
şimdi, buraya kadar anlattıklarımın hepsi tölere edilebilir, bunlar olabilir diyeceğimiz şeyler. lakin ikinci yarı öyle birşey oldu ki, sanırım uzun süre fifa oynamayacağım.
ne oldu? anlatayım.. devre arasında istatistiklere şöyle bir baktım; %67 topla oynama, 8 şut, rakipte 1 şut yazıyor, artık son gole bilgisayar da mı inanmadı bilemiyorum. 4-2-3-1'den 4-4-2'ye döndüm, sürekli kanatlardan bindirmeyle geliyorum paslaşarak sabrederek oyunu kabul ettirmek yerine. gözü kararttım nasıl mümkünse öyle atlayıp zıplıyorum, yerlerde sürünüyorum yani..
iki ikiye getirdim maçı. rakip ikinci yarı bir şut bile çekmedi. dakika 90, efsane olayımız gerçekleşti... rakip çıkmaya çalışırken kroos'la kapıyorum topu, kanattan robben koşuyor, onun arkasından rafinha'yı koşturuyorum, onun önüne yuvarlıyorum topu ve hemen tekrar robben'e. stoperlerden biri üstüme doğru gelince ara pasını saldım hemen gomez'e ve karşı karşıyayım.. ilerliyorum kaleye, casillas açılıyor ve ben tam çapraz pozisyon alıp uzak köşeye şuta basıyorum ki.. vurmuyor gomez. sekmeye başlıyor ve topu bırakıyor. ben ekran karşısında afallamış haldeyken casillas geliyor, topu alıyor ve anında bir degajla hoooop ronaldo'da top, ortayı yapıyor, iki defansın arasından benzema ispanyolca bir şarkı kitabına sıkışmış kocaman bir r harfinin yıllar sonra sese kavuşması gibi döve döve patlatıyor uçan kafayı ve 2-3.
ne diyeyim şimdi ben? berabere kalsam da çıkamayacağım division 1'e, son gol olsa da olmasa da birşey farketmiyor lakin oyun resmen benimle dalga geçti. bildiğin dalga geçti lan.
script yok diyordum, gerçekten diyordum bunu. eh şimdi ne diyeyim ben?
anlatıcam bak.
sözettiğim sezonların ilkinde son maç beraberlik dahi yetiyordu. müthiş üstün oynadım, ondört ya da onbeş şutum vardı şimdi net hatırlayamıyorum, 88. dakikada golü kalemde gördüm ki rakip takımın ikinci şutuydu bu.
sağlık olsun dedik, adam gibi savunma yapmak gerek dedik.
ikinci sezona başladım. beşte beş yaptım. geriye kalan beş maçta üç puan yetecek. yok, yetmeyecek işte. dört maç üstüste acaip mi acaip mağlubiyetler aldım. geldik son maça. rakibim tottenham. yapmadığım şey kalmadı. üç şutum direkten döndü, içlerinden biri direğe çarpıp yerden sekip çıktı ki yirmi defa tekrarını seyretmişimdir, o topun hepsi çizgiyi geçmiş ulan resmen! yok, geçmemiş. 0-0 bitti. olsun dedik. bir dahakine adam gibi vurmak gerek dedik.
üçüncü sezon. beş maçta dört galibiyet, bir beraberlik. etti mi sana 13 puan? geriye kaldı beş puan almak. altıncı maç yenildim. yedinci maç yenildim.
sekizinci maç kazandım. kaldı mı sana iki puan?
kaldı. aynen öyle kaldı. dokuzuncu maç yine yenildik. iyi, güzel. son maç kazandık kazandık, kazanamazsak yine division 2 devam..
bayern munich'le oynuyordum bu arada. rakibim real madrid(çok şaşırdık, real madrid'ten başka takım seçen var sanki beş yıldızda.)
neyse başladık maça, tüm kontrol bende. yok, değil öyle. ilk yarı biterken kalemde ilk şut gol. santrayı yapıyorum, müller'le fırlıyorum ve kaleciyle karşı karşıyayım, vuruyorum; top direkten aut. neyse artık ikinci yarı daha çok yüklenirim derken o da ne! top kaleci vuruşundan geliyor, iki oyuncum kafa kafaya giriyorlar, top çapraza doğru açılıyor, ne yaparsam yapayım engelleyemiyorum neuer'in yirmi metre açılmasını, orta benzema kafa ve gol. iki sıfır. ne harika.
şimdi, buraya kadar anlattıklarımın hepsi tölere edilebilir, bunlar olabilir diyeceğimiz şeyler. lakin ikinci yarı öyle birşey oldu ki, sanırım uzun süre fifa oynamayacağım.
ne oldu? anlatayım.. devre arasında istatistiklere şöyle bir baktım; %67 topla oynama, 8 şut, rakipte 1 şut yazıyor, artık son gole bilgisayar da mı inanmadı bilemiyorum. 4-2-3-1'den 4-4-2'ye döndüm, sürekli kanatlardan bindirmeyle geliyorum paslaşarak sabrederek oyunu kabul ettirmek yerine. gözü kararttım nasıl mümkünse öyle atlayıp zıplıyorum, yerlerde sürünüyorum yani..
iki ikiye getirdim maçı. rakip ikinci yarı bir şut bile çekmedi. dakika 90, efsane olayımız gerçekleşti... rakip çıkmaya çalışırken kroos'la kapıyorum topu, kanattan robben koşuyor, onun arkasından rafinha'yı koşturuyorum, onun önüne yuvarlıyorum topu ve hemen tekrar robben'e. stoperlerden biri üstüme doğru gelince ara pasını saldım hemen gomez'e ve karşı karşıyayım.. ilerliyorum kaleye, casillas açılıyor ve ben tam çapraz pozisyon alıp uzak köşeye şuta basıyorum ki.. vurmuyor gomez. sekmeye başlıyor ve topu bırakıyor. ben ekran karşısında afallamış haldeyken casillas geliyor, topu alıyor ve anında bir degajla hoooop ronaldo'da top, ortayı yapıyor, iki defansın arasından benzema ispanyolca bir şarkı kitabına sıkışmış kocaman bir r harfinin yıllar sonra sese kavuşması gibi döve döve patlatıyor uçan kafayı ve 2-3.
ne diyeyim şimdi ben? berabere kalsam da çıkamayacağım division 1'e, son gol olsa da olmasa da birşey farketmiyor lakin oyun resmen benimle dalga geçti. bildiğin dalga geçti lan.
script yok diyordum, gerçekten diyordum bunu. eh şimdi ne diyeyim ben?
