15
bir süre futboldan uzak kalma kararımı ileri bir tarihe ertelememe neden olan maçtır. zira bu maç ile birlikte zirvedeki puan kayıpları sonucunda içimde galatasaray'ın en azından ligde şampiyon olabileceğine dair bir umut oluştu. zaten elimizde kalan tek kupa da bu olduğuna göre tutunabileceğimiz tek dal da bu sene lig şampiyonluğu. belki galatasaray yarın beni kahırdan süründürecek yine, ama en azından bir günüm umutlu geçecek, en azından belki yarından sonra sakatlıkları, lincoln'ü, bülent korkmaz'ın karakterini, kaçan fırsatları, böyle bir zamanda meira'yı satan yönetimi, hamburg maçını, oyuncu asan yorumcuları sorgulamayı bırakıp geleceğe umutla bakacağız. şampiyonluk için savaşacağız.
edit: savaşamaz duruma gelmişiz, bu saatten sonra eleştiriye bile gücüm kalmadı.
edit: savaşamaz duruma gelmişiz, bu saatten sonra eleştiriye bile gücüm kalmadı.
