25
herkesin bi sebebi vardır. madem suçlama noktasında eleştriler var kendi açıklamamı yapayım: beni tanıyan herkes çok iyi bilir ki ben galatasaray için canımı veririm, 4-0 biten maçta 5 olmadığı için ağladım yıllarca ve "bizim galatasaraylı onur" diye hatırlandığımı, hatırlatıldığımıda biliyorum. 80'lerin sonunda ve 90'ların başında "galatasaray ile ilgili anılarımın dışında", en büyük futbol anılarım ve babamla ilgili hatırladığım yaşanmışlıkların çoğunda maradona ve napoli var. derken hiç beklemediğim bir zamanda, beklemediğim bir şekilde babamı kaybettim. böyle bir kayıp yaşayanlar daha iyi anlayacaktır ki galatasaray dışında napoli içinde bir duygusal yakınlaşmam oluştu ya da arttı. ne zaman napoli maçına denk gelsem yenilirse üzülür, yenerse sevinirim. doğal olarakta galatasaray hariç kimle oynarsa oynasın napoli'yi desteklemiş olurum. bunu bilen bir arkadaşım forma, diğer bir arkadaşım atkısını hediye etti. bir düzine galatasaray forması ve onlarca galatasaray atkılarımın yanında birer tane durmaktalar. napoliyi seviyorum. bu ne galatasaraylılığımı etkiler, nede babamı özleyip onunla ilgili anılarımı yaşamama bi sorgulama getirilebilmesini...
