3
serinin caferağa da olan ilk ve son maçında bulundum. ilk maçı üstümde kırmızı montumla polislerin yanında seyretmiştim. salondan tek mutlu ayrılan ben ve takımımdı. caferağadan o şekilde ayrılmak çok güzel ve farklı bir duyguydu. son maçta yeneceğimize o kadar emindim ki. ama psikolojik baskının ciddi boyutlarda olduğu, küfürlerin havalarda uçustuğu, hele hele aziz amcanın yarattığı kaos ortamı herşeyi bitirdi. amaçlarına ulaştılar. ama her yol mübah mı gerçekten? kızlarımız sonuç ne olursa olsun ayakta alkışlıyoruz sizi.
