• 200
    sesim kısık şu an...
    bağırdım, çağırdım, küfür ettim, güldüm, eğlendim, üzüldüm, sevindim, zıpladım, gözlerimi kapatıp totem yapmaya çalıştım kimi zaman içim çok rahattı kimi zamanda çok hüzünlü.

    galatasaray taraftarından kendimi ayrı tutuyorum bugün, çünkü ben sustum, boğazımda problem olduğu için susmak zorunda kaldım 3. çeyrek sonunda, ama onlar susmadı! bağırdılar, haydi cimbom haydi cimbom haydi! saldır galatasaray oooleeeyy! dediler.

    ben de bana bakan gözler anlamasın diye ağzımı hareket ettirerek bağırıyormuş gibi yapmadım, kimi kandıracaktım ki? sonra dedim ki çağlar... neredeyse 1 sene oldu sevgilinle buluştun, 1 sene de belki buluşamayacaksın. fırsat bu fırsat oğlum bağır haydi!

    kalktım ayağa ve haykırdım "rerere rarara"

    küçücük bir çocuk vardı arkamda onunla göz göze bağırdık, 9-10 yaşlarındaydı ve sanki prekazi'yi görmüş, sanki hagi'yi izlemiş gibiydi, kan ter içinde kalmış vücudu tamamen ıslak, üzerindeki 10 liralık forma tenine yapışmış. maça girerken aldığı 5 liralık bilekliği koluna sarmış. tek başına gelmiş bu maça ve bağırıyordu o da benimle... fenerbahçe köpeğine!

    velhasıl kelam, dünyanın en büyük taraftarına sevgiler, saygılar.

    koca gün, umutlarla başladı, "bu taraftar sizinle gurur duyuyor" ile bitti.
    başka söylenecek söz yok, ne mutlu galatasaraylıyım diyebilene...
App Store'dan indirin Google Play'den alın