528
bir yandan kıskandığım ama diğer taraftan da itici gelen iki özelliği vardır bu takımın.
birincisi, galibiyette mağrur bir tavır almıyorlar. en azından artık öyle. oyunculara bu konuda bir şey diyemem ama özellikle taraftar ve taraftar diyemeyeceğimiz yancıları için bu gayet geçerli. belki galibiyetin tadına varmak budur ama insan biraz da sıkılır. artık barcelona'nın kendi yarı alanında 1500 pas yapmasını bile şaşırtıcı bir hayranlıkla karşılıyorlar. tamam kabul, çok özel bir meziyet var ortada ama bu neresinden bakarsan bak, ne kadar klas olursa olsun, acayip sıkıcı be kardeşim! rakibinin 11 kişi kendi yarı alanına kapanması ne kadar sıkıcıysa, barcelona'nın bunu yapması da en az o kadar, belki daha da fazla sıkıcı.
ikincisi, ki bu gayet doğal olsa bile yine de artık neredeyse iğrendiriyor, yenilmeyi bırak, puan kaybetmeyi bile bilmiyorlar. bu kavrama son derece yabancılar, ki tekrar ediyorum bu gayet doğal ama inanılmaz itici. bu özellikle futbolcularda ortaya çıkıyor. yenildiklerinde çirkefleşiyorlar. alves çirkefleşiyor, valdes çirkefleşiyor, xavi, villa, elbette busquets ve tabii ki messi çirkefleşiyor. itirazlara, rakibi tahrik etmelere başlıyorlar. aynen önde olduklarında kendilerini her fırsatta yere atmaları gibi. ya da takım kaptanları puyol'un sahadan sedyeyle çıkıp oyunu soğutması, saha kenarına kadar taşındıktan sonra da sedyeden inerek yedek kulübesine yürüyerek gitmesi gibi.
belki bunları sıradan bir takım için son derece normal ama ne bileyim, hani siz barcelona'sınız ya, her şeyinizle övünüyorsunuz. bence bunlar sizi itici yapan iki ufak detaydır.
birincisi, galibiyette mağrur bir tavır almıyorlar. en azından artık öyle. oyunculara bu konuda bir şey diyemem ama özellikle taraftar ve taraftar diyemeyeceğimiz yancıları için bu gayet geçerli. belki galibiyetin tadına varmak budur ama insan biraz da sıkılır. artık barcelona'nın kendi yarı alanında 1500 pas yapmasını bile şaşırtıcı bir hayranlıkla karşılıyorlar. tamam kabul, çok özel bir meziyet var ortada ama bu neresinden bakarsan bak, ne kadar klas olursa olsun, acayip sıkıcı be kardeşim! rakibinin 11 kişi kendi yarı alanına kapanması ne kadar sıkıcıysa, barcelona'nın bunu yapması da en az o kadar, belki daha da fazla sıkıcı.
ikincisi, ki bu gayet doğal olsa bile yine de artık neredeyse iğrendiriyor, yenilmeyi bırak, puan kaybetmeyi bile bilmiyorlar. bu kavrama son derece yabancılar, ki tekrar ediyorum bu gayet doğal ama inanılmaz itici. bu özellikle futbolcularda ortaya çıkıyor. yenildiklerinde çirkefleşiyorlar. alves çirkefleşiyor, valdes çirkefleşiyor, xavi, villa, elbette busquets ve tabii ki messi çirkefleşiyor. itirazlara, rakibi tahrik etmelere başlıyorlar. aynen önde olduklarında kendilerini her fırsatta yere atmaları gibi. ya da takım kaptanları puyol'un sahadan sedyeyle çıkıp oyunu soğutması, saha kenarına kadar taşındıktan sonra da sedyeden inerek yedek kulübesine yürüyerek gitmesi gibi.
belki bunları sıradan bir takım için son derece normal ama ne bileyim, hani siz barcelona'sınız ya, her şeyinizle övünüyorsunuz. bence bunlar sizi itici yapan iki ufak detaydır.
