merdivenlerden çıkıp çim sahanın görüldüğü ilk an

hayatta tutunduğun en yüce şeylerden biri belki de..
basamağın sonunda, o anda karşına çıkacak olan.
o çimlerden, o yerlerden kimler geldi geçti ama..
senden önce, senden bihaber.. her biri ayrı bir hikaye.
sen sadece en sevdiklerini anarsın o an..
ya da en çok sen kokanları hatırlarsın.
ama hepsi ile birlikte sende bir hikayesindir
o mabedde..
ama bunu mabed bilir sen bilemezsin..
sen ki;
ağzıbozuk fenerli kıza el kaldırdın lisede
kendince delikanlılığı bozdun cimbom için belki de..
sen ki;
baban üst-baş al diye para yolladığında
yedin o paraları hep o renkler uğruna..
helal ettin içinden gık demeden..
işte bu yüzden hep içindeydi senin sevdan ona karşı
yense de yenilse de o parçalı beyefendiler..
çünkü bu senin sevdandı..
sen o mabedde başkalarının baş köşesinde olmasanda
kendi gönül köşende
bambaşka bir hikayeydin belki de..
bu yüzden sen mabedde bir yürektin sadece
ama;
mabed ise,
onu gördüğün her an
günahlarından arındığın
sana ait sarı kırmızı bir gülbahçe.