7
o gün geldi çattı. stadın etrafına gitmeme daha 15-16 saat var ama hüzün etrafımı çoktan sardı. düşünsenize artık arabayla ya da otobüsle geçerken, hatta yerin altından metroyla giderken bile mecidiyeköy'de ali sami yen olmayacak. duvarlarına bile bakmanın ibadet gibi geldiği yer yıkılacak. toza, toprağa karışacak. istanbul'un silüetinden çıkacak. çevreyolundan köprüye doğru ilerlerken sağımıza baktığımızda sadece boşluk görücez. ama işte biz orada tarihin yazıldığını bileceğiz. ali sami yen'de artık maç seyredemeyecek olmak yüreğimizden koca bir parça koparmaktan farksız.
