• 53
    küfürlü müfürlü, duygumuzu yansıtan tezahürattır işte.
    her sabah ve akşam işime giderken önünden geçerim saim yen'in, en çokta yıkıldıktan sonra, onun olduğu yerde koca bir boşluk göreceğimi düşünmek kötü koyuyor insana. yerine her ne yapılacaksa ulan burda eskiden sami yen vardı diyecek olmak ta ayrı bir boğaz düğümlenmesi yaratıyor insanda. muhtemelen yolumu değiştirecem. hele hele yıkılırken görmeye yürek dayanmaz. görmeyecem, ordan geçerken bakmayacam, bakamayacam.

    olimpiyat stadı maceramızın başladığı sene, mecideyeköyde yanımda benim gibi rahatsız bir arkadaşla birlikte kapısına gittim. güvenlik görevlisi bir arkadaş vardı. "birader, merhaba" dedik. "biz biraz rahatsızız, çok özledik, bir müsade ediverde, şöyle girelim, bakalım, kokusunu alalım" dedik. adam baktı "iyi hadi girin" dedi. girdik dolandık biraz, derin derin nefes çektik içimize, çıkarken "birader sağol büyük sevap işledin" dedik. "siz ilk değilsiniz, sizin gibi çok gelen oldu" dedi.
    özledim bir girip göreyim diyemeyeceğimizi bilmekte ayrı koyuyor adama.
    ulan herşey koyuyor işte, biz dozere koymuşuz çokmu.
App Store'dan indirin Google Play'den alın