424
artık yazayım diyorum be dostlar,ikinci nesil olarak baya bi geç kaldım aranıza katılmak da.hatta yaacağım 10.entry im hangisi olsun diye bekledim baya bi zaman.inancım hat safadaydı bu maç öncesi,yıllar sonra aslanımın takıım mücedelesi vereceğinden, gs arması için oynayacağından şüphem yoktu hiç,bizim takımımız kişilerle değil onbir adamla takım olan bir takım olmalı.bunun içinde ne arda kendini farklı hissetmeli ne baros ne kewell ve ne de aykut kendini yalnız hissetmeli.hatırlayın futbol tarihimizin en güzel anlarını yaşatan takımda kaç kişiyi ön plana koyabiliyoruz ya da kaç kişi hala aklımızda.eminiö ilk onbirimiz daha dün gibi aklımızda.taffarelin kurtarışı,popescunun son vuruşu,ergünün köşeye takışı... biz, biz olunca başarıya ulaşan bi takımız daha çok da örnek yazabilirim,ama işin özeti şu ki; bu maç da biz ne 1 puan aldık,ne de şeytanın bacağını kırdık,biz sadece biz olduk...uzun aradan sonra sahada arma için, taraftar için,kendini ön plana çıkarmamak için koşan aslanlar vardı,ne bize iyi görünmeye çalıştı,ne de bize oynadı.şanslı olan taraf rakipti.puan aldı ama aslan aslan olduğunu hissettirdi bu gece.bu saatten sonra kimse tutamaz bizi...yakışanı da olması gerekeni de olanı da biz yaptık ve yine biz yapacağızzz. yürüyedur aslanım çünki peşindeyiz...
