4
genelde mutlu anlarını gösteren fotoğraflardır. ne güzeldi be çocuk olmak. "gassaray gassaray cim bom bom" diye sağa sola bağırmak. şimdi büyüdük de ne oldu anasını satayım. yıldırım'lar, toroğlu'lar çok mu mutlu ediyor artık bizleri. ya da hagi'nin artık futbol oynamıyor oluşu, kral'ı ancak konuşurken görebilmek koymuyor mu kimseye ? bana koyuyor ulan, istiyorum ki şu aklımla 1996'ya gideyim, fatih hocamı, hagi'yi, kral'ı, arif'i bile başka bir göz ile izleyeyim. istiyorum ki ahmet çakar'lar, kendini padişah zanneden adamlar çekilsin ortalıktan. hayrettin demirbaş gelsin elini öpüp başıma koymazsam şerefsizim.
