Kariyer Sonu669
kendi adima cok onemli, belki de galatasaray tarihinin en onemli oyuncusudur.
ne yazik ki, ona gereken degerin verilebilmesi icin allah gecinden versin olmesi, ya da allah gostermesin basina kotu birsey gelmesi gerekmektedir sanki.
ınsan, kendinin gelisimini ve olgunlasmaya baslamasini 12-15 yaslari arasinda anlamaya basliyor galiba. benim de bu yaslarim hakan sukur'un galatasaray'a ilk gelisi ve futbol anlaminda benzer duygulari yasamaya baslamasiyla cakismistir. dolayisiyla, kendi gelisimimi hakan'in futboldaki gelisimine benzetir, empati kurardim o yillarda bile. kotu gecen bir kac macin ardindan, ya da kendisini etkileyecek bir tezahuratin arkasindan uzun sure bocalamasi, kendine guvenini kaybedip, cok kolay golleri arka arkaya komikce kacirmasi, benim uzun sure kizlarla olan basarisizlik-guven kaybi zincirime benzerdi sanki.
ya da ne bileyim bir kac mac ustun performans gosterdikten sonra ulastigi "dunya capinda golcu" unvanlariyla benim iyi gecen bir sinavin ardindan daha cok calismaya motive olmam da cok cakisirdi.
neyse, anlatmak istedigim ben kucuklugumden beri bu adami psikolojisiyle, oynadigi topla, evlilikleriye, yasadigi sendromlariyla, her seyiyle takip ettim. o zaman da kizdim, "takimda fetocu istemiyoruz" diye bagirdim ya da kupayla tur atarken en cok onun yasadigi sevinci icimde hissettim.
bu adam, iyisiyle kotusuyle kardesim gibi oldu yani anlayacaginiz.
simdi nasil edeyim de, bu adami soyledigi sozler, inanmadigim cikislari ve elestirileri icin silip atayim? ınsan kardesini siler mi?
ne yazik ki, ona gereken degerin verilebilmesi icin allah gecinden versin olmesi, ya da allah gostermesin basina kotu birsey gelmesi gerekmektedir sanki.
ınsan, kendinin gelisimini ve olgunlasmaya baslamasini 12-15 yaslari arasinda anlamaya basliyor galiba. benim de bu yaslarim hakan sukur'un galatasaray'a ilk gelisi ve futbol anlaminda benzer duygulari yasamaya baslamasiyla cakismistir. dolayisiyla, kendi gelisimimi hakan'in futboldaki gelisimine benzetir, empati kurardim o yillarda bile. kotu gecen bir kac macin ardindan, ya da kendisini etkileyecek bir tezahuratin arkasindan uzun sure bocalamasi, kendine guvenini kaybedip, cok kolay golleri arka arkaya komikce kacirmasi, benim uzun sure kizlarla olan basarisizlik-guven kaybi zincirime benzerdi sanki.
ya da ne bileyim bir kac mac ustun performans gosterdikten sonra ulastigi "dunya capinda golcu" unvanlariyla benim iyi gecen bir sinavin ardindan daha cok calismaya motive olmam da cok cakisirdi.
neyse, anlatmak istedigim ben kucuklugumden beri bu adami psikolojisiyle, oynadigi topla, evlilikleriye, yasadigi sendromlariyla, her seyiyle takip ettim. o zaman da kizdim, "takimda fetocu istemiyoruz" diye bagirdim ya da kupayla tur atarken en cok onun yasadigi sevinci icimde hissettim.
bu adam, iyisiyle kotusuyle kardesim gibi oldu yani anlayacaginiz.
simdi nasil edeyim de, bu adami soyledigi sozler, inanmadigim cikislari ve elestirileri icin silip atayim? ınsan kardesini siler mi?
