abdul kader keita

gittikten sonra bu durumun, şu kadar para kazandı kulüp diye, daha iyisi gelir falan diye ya da ne bilim herhangi bir sebepten olumlu bulunmasını, katılmasam da anlıyorum. ama disiplini yoktu, karakteri iyi değildi dendiği zaman içimi sonu gelmez hüzünler kaplıyor.

keita galatasaray futbol takımındaki, saha içinde oyun disiplinini zilyon kere kafasına göre bozan, hocasının değil de kafasındaki keçinin söylediklerini yapan, haddini aşan konuşmalar yapan, ayağına aldığı topu ayağını öpsen de arkadaşıyla paylaşmayan, kahramancılık oynayan onca futbolcudan çok daha fazla disiplinlidir benim gözümde. geçen sezon* bu saha içi disiplin olayından dolayı takımı mağdur edenler başkalarıydı, keita'ya gelene.. hem galatasaray'a zarar verecek şeyleri, az veya çok, hem saha içi hem saha dışında yapmış kişiler hala florya sınırları içinde barınırken, keita disiplinsiz ve bu yüzden gitmesi iyi oldu demek bana mantıklı gelmiyor.

ayrıca hiçbir futbolcu karakterli, mütevazi, mülayim, efendi olmak zorunda da değil. bir sürü ülkeden oyuncu alıyoruz, hepsinin aynı olmasını beklemek boş bir hayal. kimisinin artı yönü fazla kimisinin eksi yönü fazla olabilir, insan bunlar. yönetici dediğimiz kişiler de tam burada devreye giriyor işte. yöneticinin her şeyden ama her şeyden önceki, ilk niteliği insan yönetimini bilmesi olmalı. ve bu zilyon tane futbolcunun, bütün değişik karakterleriyle birarada olabilecekleri ortamı yaratabilmeli. yoksa ali gelsin 'bu şöyle' de yolla, veli'yi al binbir zorlukla ama 'böyle' de gönder, nereye kadar?

bugün beşiktaş'ın aldığı quaresma için de 'havalı değil valla hiç, yararlı olur o zaman' yorumları yapılıyor. hayır quaresma havalı olsa ne olur? sürekli bir karakter analizi almış başını gidiyor, kimse damat almıyor bu adamları. para karşılığı sana hizmete geliyor, sana ne karakterinden. sen görevini yapıp yapmadığına odaklan, verdiği katkıyı hesapla. o hakkaten armayla bütünleşen, her şeyiyle örnek olan futbolcular zaten yapı itibariyle hemen kendisini ortaya koyar ve ekstra gönülleri kazanır. ama her allah'ın kulunda bu özellikleri aramak da neyin nesi? yöneteceksin bu kadar, en yüksek verimi nasıl alırıma bakacaksın. ya da hakkaten, elinde bir karakter ölçer aletle transferleri gerçekleştirecek yöneticiler. ve huyu suyu aynı adamları toplayıp salacaklar sahaya.

neyse konu nereden nereye geldi. keita, 'karaktersizdi iyi oldu gitmesi' denmeyi hak etmeyecek kadar sanatçı duruşlu bir oyuncuydu bence. ve böylesi de her an denk gelmiyor. bir bahar yağmuru gibi geldi geçti. hafif ıslandık, güzeldi. şimdi gitti, ardında yağmur sonrası bir toprak kokusu..

üzüntümü anlatmak için kelimeleri çağırıyorum ama gelmiyorlar, çünkü hiçbiri hüznüme karşılık gelmiyor..

yolun açık olsun kader'im..