6
lise boyunca en büyük hayalimdi istanbul'da okumak. ne bir üniversiteyi ne de bir bölümü gözüme kestirmiştim, kafamdaki tek yer ali sami yen kapalısıydı. derslerim de yolundaydı, gerçek olacaktı sanki bu büyük hayalim. sonra sınava girdim, olmadı. kesin kazanırım diye hazırlandığım için mezun kalmak gibi bir durumu hiç düşünmemiştim, hazırlıksızdım. mezun kalamadım. artık çukurova makine mühendisliği öğrencisiydim. ilk zamanlar alışmaya çalıştım, sonra bir aralık günü fener maçına mabede gittim, ilk gidişimdi, fener maçıydı, kapalıdaydım, necati attı 1-0 aldık maçı. dönüş yolunda düşündüm düşündüm ve karar verdim; ben burada galatasarayla yaşamalıyım. bıraktım okulu, tekrar öss'ye hazırlık tekrar sınav ve geç de olsa istanbuldaydım artık. tüm bu süreçte bir ton zorluk yaşadım bir çok kişiyi karşıma aldım ama o tribüne çıkınca hepsi unutuluyo be. neyse buradan sonrasına ağlama duvarında devam edim ben en iyisi. sınava gireceklere tavsiyem şudur ki istemediğiniz yere hele de galatasaray'dan uzak bir yere gitmeyin mümkünse..
