14809
kendisi zeki biri olmasına rağmen zannettiğim kadar zeki olmayan teknik direktörümüz. acun meselesinde “dostuz” diyerek tüm taraftarı kıllandırdı, puan kaybında kendini asılır hale getirdi. o soruya çok daha politik cevap vermesini beklerdim hocanın, hele ki bu kadar tartışıldığı bir ortamda bunu düşünebilmesi gerekiyordu.
kasımpaşa maçında kötü oynarken 3-0’ı bulduk, devreye girmeden golü yedik. soyunma odasında her şey güllük gülistanlık şekilde geçti, buna eminim. halbuki ilk yarı top oynamıyorduk ve kasımpaşa o golden sonra maça asılacaktı. ikinci yarının sıkıntılı geçmesini tahmin etmeliydi. bunu yapmadı.
riga maçına yine iyi oynamazken devreye girmeden önce golü yedik. alışkanlık haline getiriyoruz artık son dakikalarda gol yemeyi. buna rağmen soyunma odasında artık takımı canlandırır, ayağa kalkmasını sağlar ve maçın ortada olduğunu, 3 puanın alınmadığını ve en ufak rehavete yer olmadığını anlatacak şekilde 2. yarıya başlamamızı umuyordum. ne göreyim, daha da kötü bir galatasaray vardı sahada. tv’den maçı izleyen herkes golü yiyebileceğimizi görüyordu. işin kötüsü golü yedikten sonra maç sabaha kadar oynansa gol atamayacağımız hissine kapıldık hep birlikte. kenarda durgun, put gibi kalmış, sahadan umudunu kesmiş bir teknik direktör görüntüsü vardı. maçın 2-1 olduktan sonra rakibin oyuna ortak olduğunu fark edemeyen bir adam vardı. bu acı görüntüyü 4 gün aralıklarla tekrar tekrar izlemek inanılmaz acı veriyor. sahada ne olduğunun farkında olmayan bir teknik direktör haline geldi kendisi. milli arada düzelmesini ummaktan başka bir şey gelmiyor elden.
(bkz: 28 eylül 2024 galatasaray kasımpaşa maçı)
(bkz: 3 ekim 2024 rfs galatasaray maçı)
kasımpaşa maçında kötü oynarken 3-0’ı bulduk, devreye girmeden golü yedik. soyunma odasında her şey güllük gülistanlık şekilde geçti, buna eminim. halbuki ilk yarı top oynamıyorduk ve kasımpaşa o golden sonra maça asılacaktı. ikinci yarının sıkıntılı geçmesini tahmin etmeliydi. bunu yapmadı.
riga maçına yine iyi oynamazken devreye girmeden önce golü yedik. alışkanlık haline getiriyoruz artık son dakikalarda gol yemeyi. buna rağmen soyunma odasında artık takımı canlandırır, ayağa kalkmasını sağlar ve maçın ortada olduğunu, 3 puanın alınmadığını ve en ufak rehavete yer olmadığını anlatacak şekilde 2. yarıya başlamamızı umuyordum. ne göreyim, daha da kötü bir galatasaray vardı sahada. tv’den maçı izleyen herkes golü yiyebileceğimizi görüyordu. işin kötüsü golü yedikten sonra maç sabaha kadar oynansa gol atamayacağımız hissine kapıldık hep birlikte. kenarda durgun, put gibi kalmış, sahadan umudunu kesmiş bir teknik direktör görüntüsü vardı. maçın 2-1 olduktan sonra rakibin oyuna ortak olduğunu fark edemeyen bir adam vardı. bu acı görüntüyü 4 gün aralıklarla tekrar tekrar izlemek inanılmaz acı veriyor. sahada ne olduğunun farkında olmayan bir teknik direktör haline geldi kendisi. milli arada düzelmesini ummaktan başka bir şey gelmiyor elden.
(bkz: 28 eylül 2024 galatasaray kasımpaşa maçı)
(bkz: 3 ekim 2024 rfs galatasaray maçı)
