i will survive

birçoğumuzun çocukluğu, gençliği.

favori şarkını söyle dersen aklıma gelmez. fakat bu şarkıyı, özellikle bizim versiyonumuzu (hermes house band) ben hayatım boyunca sadece mutluyken duydum. inanılmaz bir kültür. yıllar geçiyor, o dönemki çocuklar erişkin, gençler ihtiyar oluyor ama milyonlar için anlamı değişmiyor, mutluluk. kimine hagi'den füzeyi, kimine popescu'yu, cesur yürek bülent'i, kimine arena'da sneijder'i, nonda'yı, baros'u, genç arda'yı, bazısına belki mustafa sarp'ı, iliç'i, elano'yu, lincoln'ü, hasan şaş'ı, balta'nın şampiyonluk maçında sami yen'de füzesini, hatta belki ellerini göğe açan mondi'yi, loş ışıklı yeni açık'ı, üstü kapatılmadan evvelki eski açık'ın karmaşasını, belki covid öncesi 417'de yerine sevemem'i hatırlatır. sonunda iyiler mutlaka kazanır yazısı bazısının gözünün önünde film şeridi gibi akar. elimizdekinin değerini asla unutmamalı. 25 senelik, dile kolay çeyrek asırlık kültürdür, çeyrek asırdır mutlu anlarımızın fon müziğidir. hemen hepimizin bundan sonra hayatı boyunca duyunca tebessüm edeceği bir şarkıdır. böylesi de bu topraklarda sadece bizde vardır.

https://youtu.be/ldDYdmwL5zU?si=xhY0GCgj9bASs6nK