1978
galatasaray, bayern, manchester united ile birlikte avrupa’da sempati duyduğum takım. galatasaray zaten kaderimize yazılmış ona laf yok. bayern’i de çok çok küçükken mehmet scholl faktörü sebebiyle sevdim. united ise baba schmeichel ile özdeşleşmiş olduğu için sevdim. sonra 2003 gibi cristiano’nun gelişiyle daha çok sevdim.
real madrid apayrı bir sempati. bunun da ilk olarak casillas ve roberto carlos sağladı. ama daha sonra gerçek ronaldo, şişman ronaldo veya diğer adıyla el fenomeno’nun gelişiyle tam bağlandım. üstüne zidane geldi dellendim. cristiano gelince de hala madrid oldu benim için. cüce şeref yoksunundan hep nefret ettim. pep’ten de buzkets’ten de iniesta’dan da nefret ettim, xavi hariç. neyse toparlarsak önce galatasaray sonra real madrid gelir. bana göre ikisi de çok büyük ve efsane takımlar ama yine de bu aralar karşılaşmazsak sevinirim. ben uzaktan da real’i severim yine de.
real madrid apayrı bir sempati. bunun da ilk olarak casillas ve roberto carlos sağladı. ama daha sonra gerçek ronaldo, şişman ronaldo veya diğer adıyla el fenomeno’nun gelişiyle tam bağlandım. üstüne zidane geldi dellendim. cristiano gelince de hala madrid oldu benim için. cüce şeref yoksunundan hep nefret ettim. pep’ten de buzkets’ten de iniesta’dan da nefret ettim, xavi hariç. neyse toparlarsak önce galatasaray sonra real madrid gelir. bana göre ikisi de çok büyük ve efsane takımlar ama yine de bu aralar karşılaşmazsak sevinirim. ben uzaktan da real’i severim yine de.
