195
galatasaray'ın kötü geçirdiği bir sezondur. benim için cevap çok net.
bırakın futboldan soğumayı diğer hobilerimden bile soğuyorum. yaptığım aktiveler anlamsız geliyor boş boş bakıyorum. 20. sıraya bile düşsek herhangi bir hafta takımımızın maçını kaçırdığım olmamıştır ama işte zaten zamanla o stres birikimleri insanın bazı hastalıklara daha kolay yakalanmasına sebep oluyor.
çocukken hayatım boyunca galatasaray'ın alt yapısına girmek için didindim kendimi parçaladım ama asla bunu beceremedim. gücüm ve yeteneğim yetmedi. bilenler bilir 2000'li yılların başında gs'nin alt yapısı, bir çocuğun rüyalarını süsleyebilecek en son radde en yüksek seviyeydi ülkede. gel gör ki ömrü futbolla geçmiş biri olarak sınırlı yeteneğim ancak bjk altyapısına yetti. bülent ve serdar hocama selamlar olsun. belki hala görev başındadırlar. bu arada yanlış anlaşılmasın bjk'yi küçük gördüğümden değil sadece gs ile kıyaslanamaz. zaten ben orada da çok tutunamadım ve kuyruk sokumundaki kemiğimi kırdıktan sonra futbol hayatım tamamen son buldu.
ezcümle sabahın 9'unda güne futbol topu ile başlayıp akşam 9'da eve giren galatasaray'lı bir çocuk için futboldan soğumanın tek sebebi ancak yine kendi takımı olabilir. varsın olsun kendi takımımızdan gelsin. ben bir ömür buna razıyım. iyi ki var lan şu sarı kırmızı forma yemin ediyorum bir tuhaf oluyorum görünce ama rica ediyorum beni hayattan soğutmasın. artık çocuk değiliz bir dünya sorumlulukları olan eşek kadar adamlarız. aman sen iyi ol galatasaray. yoksa hayat bana, ben de çevreme çekilmez oluyorum
bırakın futboldan soğumayı diğer hobilerimden bile soğuyorum. yaptığım aktiveler anlamsız geliyor boş boş bakıyorum. 20. sıraya bile düşsek herhangi bir hafta takımımızın maçını kaçırdığım olmamıştır ama işte zaten zamanla o stres birikimleri insanın bazı hastalıklara daha kolay yakalanmasına sebep oluyor.
çocukken hayatım boyunca galatasaray'ın alt yapısına girmek için didindim kendimi parçaladım ama asla bunu beceremedim. gücüm ve yeteneğim yetmedi. bilenler bilir 2000'li yılların başında gs'nin alt yapısı, bir çocuğun rüyalarını süsleyebilecek en son radde en yüksek seviyeydi ülkede. gel gör ki ömrü futbolla geçmiş biri olarak sınırlı yeteneğim ancak bjk altyapısına yetti. bülent ve serdar hocama selamlar olsun. belki hala görev başındadırlar. bu arada yanlış anlaşılmasın bjk'yi küçük gördüğümden değil sadece gs ile kıyaslanamaz. zaten ben orada da çok tutunamadım ve kuyruk sokumundaki kemiğimi kırdıktan sonra futbol hayatım tamamen son buldu.
ezcümle sabahın 9'unda güne futbol topu ile başlayıp akşam 9'da eve giren galatasaray'lı bir çocuk için futboldan soğumanın tek sebebi ancak yine kendi takımı olabilir. varsın olsun kendi takımımızdan gelsin. ben bir ömür buna razıyım. iyi ki var lan şu sarı kırmızı forma yemin ediyorum bir tuhaf oluyorum görünce ama rica ediyorum beni hayattan soğutmasın. artık çocuk değiliz bir dünya sorumlulukları olan eşek kadar adamlarız. aman sen iyi ol galatasaray. yoksa hayat bana, ben de çevreme çekilmez oluyorum
