9213
futbolculuk defoları çalışma ile halledilebilecek oyuncu.
ilk önce acelecilikle hızlı oynama arasındaki fark sahadaki reel pozisyonlar üzerinden kendisine gösterilmeli. topu aldığında kafasında sadece bir senaryo oluşturmuş ve ne olursa olsun, rakip nasıl dizilirse dizilsin sadece onu uyguluyor izlenimi bırakıyor. belki 1-2 saniyelik çevre kontrolü pozu(pause, durma anlamında) vermeli. belki kafasında bir senaryo değil de , birkaç senaryo oluşturup duruma en uygununu seçme yetisi kazanmalı. serpil hamdi tüzün, sergen’e “gole giden pozisyon senaryoları çizip anlatma” görevi vermiş. yüzlerce, belki binlerce çizip anlatmış ve sergen böyle böyle sergen olmuş. bilgisayar oyunu oynayarak pozisyon bilgisi kazanılmaz.
ikinci problem “first touch”. burada spor ekipmanı iyileştirmesine ihtiyacı olabilir. darbeyi daha çok emen, ısmarlama, özel ölçü krampon olabilir. çorap yerine ayak içini bandajlayabilir. böylece topu daha çok hisseder. teknoloji gelişiyor. daha başka yenilikler de olabilir.
ayrıca yapması gereken ribery gibi kendi fiziğine yakın ve hızlı oyuncuların bu işi nasıl yaptığını videolarda dondura dondura seyredip sonrasında uygulaması. belki bunu sağlamak için belli bir kas grubunu daha çok çalıştırması gerekecek.
en son konu da fikir önderi gibi davranıp mesaj kaygısı taşıma problemi. kendi kendini zora sokuyor, konsantrasyonunu bozuyor, antipati ve tepki topluyor. bu seviyede profesyonel sporculuk tam zaman ve emek isteyen bir iş. başka böyle bir uğraşa yer yok. orucu falan bıraksın, zaten geçerli mazereti var, karşılığında versin yüklü zekatını yüzlerce kişiye, bol bol sevabını kazansın. futbolu bırakınca , zaten bol parası olacağı için, istediği gibi ibadet edip siyasete atılabilir. bu yalnız kendi inancı için değil, bütün, genç insanların futbol petformansını etkileyecek , zaman ve konsantrasyon isteyen diğer inanç ve politik duruşlar için de geçerli.
ilk önce acelecilikle hızlı oynama arasındaki fark sahadaki reel pozisyonlar üzerinden kendisine gösterilmeli. topu aldığında kafasında sadece bir senaryo oluşturmuş ve ne olursa olsun, rakip nasıl dizilirse dizilsin sadece onu uyguluyor izlenimi bırakıyor. belki 1-2 saniyelik çevre kontrolü pozu(pause, durma anlamında) vermeli. belki kafasında bir senaryo değil de , birkaç senaryo oluşturup duruma en uygununu seçme yetisi kazanmalı. serpil hamdi tüzün, sergen’e “gole giden pozisyon senaryoları çizip anlatma” görevi vermiş. yüzlerce, belki binlerce çizip anlatmış ve sergen böyle böyle sergen olmuş. bilgisayar oyunu oynayarak pozisyon bilgisi kazanılmaz.
ikinci problem “first touch”. burada spor ekipmanı iyileştirmesine ihtiyacı olabilir. darbeyi daha çok emen, ısmarlama, özel ölçü krampon olabilir. çorap yerine ayak içini bandajlayabilir. böylece topu daha çok hisseder. teknoloji gelişiyor. daha başka yenilikler de olabilir.
ayrıca yapması gereken ribery gibi kendi fiziğine yakın ve hızlı oyuncuların bu işi nasıl yaptığını videolarda dondura dondura seyredip sonrasında uygulaması. belki bunu sağlamak için belli bir kas grubunu daha çok çalıştırması gerekecek.
en son konu da fikir önderi gibi davranıp mesaj kaygısı taşıma problemi. kendi kendini zora sokuyor, konsantrasyonunu bozuyor, antipati ve tepki topluyor. bu seviyede profesyonel sporculuk tam zaman ve emek isteyen bir iş. başka böyle bir uğraşa yer yok. orucu falan bıraksın, zaten geçerli mazereti var, karşılığında versin yüklü zekatını yüzlerce kişiye, bol bol sevabını kazansın. futbolu bırakınca , zaten bol parası olacağı için, istediği gibi ibadet edip siyasete atılabilir. bu yalnız kendi inancı için değil, bütün, genç insanların futbol petformansını etkileyecek , zaman ve konsantrasyon isteyen diğer inanç ve politik duruşlar için de geçerli.
