53
türkiye’de futbol izlemek akıllıca bir iş değil çünkü ortada adil bir soortif yarışma yok. biz de rakipler de sürekli federasyonla, hakemlerle, medyayla, saha dışı tüm unsurlarla bitmeyen bir mücadele içindeyiz.
peki neden izliyoruz? bir şekilde taraftarlıkla kimliklendiğimizden. bu kimliklerimizin tatmini, dahil olduğumuz tarafın zaferiyle gerçekleşiyor. bizim bu sadık izleyiciliğimiz sayesinde futbolun ekonomisi sürüyor, milyonlarca dolarlık bir endüstriye dönüşüyor ve futbolcusundan menajerine, mavi tıklı twitter hesabından komisyoncu yöneticisine insanlar yolunu buluyor.
türk futbolunu izlemenin akılla açıklanır bir tarafı yok. ama bunun farkında olsak da izliyoruz. sultani’den bilmem hangi sene mezun olmuş emekli büyükelçi de, fenerli meşhur piyanist de, harçlığıyla eski açık bileti kovalayan 20 yaşındaki halim de, şimdi dünyanın öbür ucunda sabah alarm kurup maça uyanan 35 yaşım da izliyoruz.
peki neden izliyoruz? bir şekilde taraftarlıkla kimliklendiğimizden. bu kimliklerimizin tatmini, dahil olduğumuz tarafın zaferiyle gerçekleşiyor. bizim bu sadık izleyiciliğimiz sayesinde futbolun ekonomisi sürüyor, milyonlarca dolarlık bir endüstriye dönüşüyor ve futbolcusundan menajerine, mavi tıklı twitter hesabından komisyoncu yöneticisine insanlar yolunu buluyor.
türk futbolunu izlemenin akılla açıklanır bir tarafı yok. ama bunun farkında olsak da izliyoruz. sultani’den bilmem hangi sene mezun olmuş emekli büyükelçi de, fenerli meşhur piyanist de, harçlığıyla eski açık bileti kovalayan 20 yaşındaki halim de, şimdi dünyanın öbür ucunda sabah alarm kurup maça uyanan 35 yaşım da izliyoruz.
