645
sarisin futbolcu.
aslinda böyle konular hakkinda yorum yapmamak daha dogru. ancak, caner erkin bana yine bazi seyleri gözüme soktu.
ben kendimi bildi bileli futbolu severim. uzun yillar kendim de oynadim, amatör kümelerde filan. önceleri kücüktük, hakan sükürleri, tugay kerimoglu, bülent korkmazlari abi belledik, hayatla ilgili fazla bilgimiz ve birikimimiz olmadigi icin onlarin kusurlarini görmedik, ya da görmezlikten geldik, bu garip futbol askindan dolayi.
simdi, caner erkin'e gelelim. bu cocugu o meshur u17 dünya kupasinda ilk kez bilincli gördüm. kaptan nuri sahin sonrasi en cok gözüme batan oyuncuydu. sonra tipi de öyle temiz yüzlü, modern görüntülüydü. dedim, bu cocukta var bir isik. sonra türk futbolculari icin anormal sayilacak bir adim yapip, moskova'ya gitti, takdir ettim. dedim ki, bu cocuk farkli düsünüyor.
kendisini gercekten tanimamiz galatasaray'a gelmesiyle oldu. gelir gelmez gstv'de bir röportaja cikti, izledik. cok sig cevaplar veriyordu, ama gencligine verdik. kitap okumuyorum hic dedi, hobbileri de müzik dinlemek, film izlemek, play station oynamak filan. dedik, normal, adam agir sartlar altinda idmanlara cikiyor, bos vaktinde de kafasini dinliyor.
ama arkadasim, hadi sezon esnasinda hakkinda baya olumsuz fikirler birikti, de su fren diskine sevgilinin ismini yazdirmak nedir yahu? zamaninda elvis presley'in böyle pembe arabasi vardi, hadi zamanina göre kraldi, da bu ne yahu?
bu söylediklerim de sadece caner'e yönelik degil. futbol camiyasinin topu böyle! ardasindan tut, caner'ine kadar. volkan demirel'inden tut, emresine kadar. yoksa siz bir tek fatih akyel'i mi böyle saniyorsunuz?
kendi cevremde böyle cocuklar görsem, apaci derim, dalga gecerim. ciddi ciddi düsünmem lazim artik, böyle veletler yüzünden takimim yenildi diye üzülmeme deger mi, ya da böyle apaciler yüzünden takimim galip geldi, sampiyon oldu diye manyakca sevinmem yerinde mi, fenerli arkadasimla dalga gecmem dogru mu diye. hadi, aranizda futbolu birakinca eric cantona gibi bir adam ciksa, neyse, ama siz hakan sükürlesip hasan saslasiyorsunuz. sanki bunlardan önceki jenerasyon cok süperdi, ayi sinan, seytan ridvanlariyla. birakin ya, hala futbolu seviyoruz, hala taraftariz yani.
sogudum artik taraftarliktan. böyle uzaktan sempati duymak yeter, is güc olmayinca. böyle apacilere degmez.
aslinda böyle konular hakkinda yorum yapmamak daha dogru. ancak, caner erkin bana yine bazi seyleri gözüme soktu.
ben kendimi bildi bileli futbolu severim. uzun yillar kendim de oynadim, amatör kümelerde filan. önceleri kücüktük, hakan sükürleri, tugay kerimoglu, bülent korkmazlari abi belledik, hayatla ilgili fazla bilgimiz ve birikimimiz olmadigi icin onlarin kusurlarini görmedik, ya da görmezlikten geldik, bu garip futbol askindan dolayi.
simdi, caner erkin'e gelelim. bu cocugu o meshur u17 dünya kupasinda ilk kez bilincli gördüm. kaptan nuri sahin sonrasi en cok gözüme batan oyuncuydu. sonra tipi de öyle temiz yüzlü, modern görüntülüydü. dedim, bu cocukta var bir isik. sonra türk futbolculari icin anormal sayilacak bir adim yapip, moskova'ya gitti, takdir ettim. dedim ki, bu cocuk farkli düsünüyor.
kendisini gercekten tanimamiz galatasaray'a gelmesiyle oldu. gelir gelmez gstv'de bir röportaja cikti, izledik. cok sig cevaplar veriyordu, ama gencligine verdik. kitap okumuyorum hic dedi, hobbileri de müzik dinlemek, film izlemek, play station oynamak filan. dedik, normal, adam agir sartlar altinda idmanlara cikiyor, bos vaktinde de kafasini dinliyor.
ama arkadasim, hadi sezon esnasinda hakkinda baya olumsuz fikirler birikti, de su fren diskine sevgilinin ismini yazdirmak nedir yahu? zamaninda elvis presley'in böyle pembe arabasi vardi, hadi zamanina göre kraldi, da bu ne yahu?
bu söylediklerim de sadece caner'e yönelik degil. futbol camiyasinin topu böyle! ardasindan tut, caner'ine kadar. volkan demirel'inden tut, emresine kadar. yoksa siz bir tek fatih akyel'i mi böyle saniyorsunuz?
kendi cevremde böyle cocuklar görsem, apaci derim, dalga gecerim. ciddi ciddi düsünmem lazim artik, böyle veletler yüzünden takimim yenildi diye üzülmeme deger mi, ya da böyle apaciler yüzünden takimim galip geldi, sampiyon oldu diye manyakca sevinmem yerinde mi, fenerli arkadasimla dalga gecmem dogru mu diye. hadi, aranizda futbolu birakinca eric cantona gibi bir adam ciksa, neyse, ama siz hakan sükürlesip hasan saslasiyorsunuz. sanki bunlardan önceki jenerasyon cok süperdi, ayi sinan, seytan ridvanlariyla. birakin ya, hala futbolu seviyoruz, hala taraftariz yani.
sogudum artik taraftarliktan. böyle uzaktan sempati duymak yeter, is güc olmayinca. böyle apacilere degmez.
