42
ikinci maçın sonundaki hakem vakaları yetmezmiş gibi bu maçta da pek çok problem vardı. ama takımın yenilgisini ve fener'e kendi sahamızda şampiyonluk sevinci yaşatmamızın tek sebebini hakemlere yıkamayız. iki kırılma anında çok önemli iki boş turnike kaçtı; önce douglas'ın iki hücum ard arda takımı ateşledikten sonra hızlı hücumda kolay sayılabilecek boş pozisyonda turnike kaçırması, ardından da maçın bitimine bir dakika kadar kalmışken catchings'in kaçırdığı turnike.
ayrıca potaaltında yaptığımız kritik ribaund kayıpları da maçın sonunu hazırladı. anlayamadığım şey ise şu; çıt kırıldım savunmamız. birebir alsak, ayrı dert. gereken sertliği, direnci gösteremiyoruz. alan yapsak bambaşka dert, oldukça yüksek bir yüzdeyle şut kullandılar. zaten alan savunmasını denemedik bile.
luechanka özellikle üçüncü periyodun hemen başında savunma mücadelesiyle takımı ateşler gibi oldu yine şut savunmasındaki yetersizliğimiz yüzünden öne geçemedik. taraftarların da yediğimiz üçlüklerin ardından yaşadıkları şoku atlatamayıp yarım ağızla yaptıkları tezahüratı da yarıda bırakması fener'e yağ bal sürdü.
eğer hakemler bu kadar aziz'in çocuğu olmasaydı, belki takım da bu kadar sık dağılmalar yaşamazdı maç içerisinde.
tekerlekli sandalye takımımızı kutluyorum, sezonların bitmesiyle kulüp adına tek ve en büyük başarıyı getirdikleri için hepsini ayrı ayrı kutluyorum. tüm branşlardaki belki de en güçlü üç takımımızdan sadece birisi istenen başarıya erişti. futbol ve bayan basketbol takımlarımız türkiye standartlarının oldukça üzerindeydi, buna rağmen istenen başarılar gelmedi. ama futbol için üzgün değilim, vakte ihtiyacımız var.
3-2 olsaydı, caferağa'da verseydik vericektiysek..
savunmaya çare getirdiğimizde, bir sonraki sezondan ümidim yüksek. tebrikler kızlar.
ayrıca potaaltında yaptığımız kritik ribaund kayıpları da maçın sonunu hazırladı. anlayamadığım şey ise şu; çıt kırıldım savunmamız. birebir alsak, ayrı dert. gereken sertliği, direnci gösteremiyoruz. alan yapsak bambaşka dert, oldukça yüksek bir yüzdeyle şut kullandılar. zaten alan savunmasını denemedik bile.
luechanka özellikle üçüncü periyodun hemen başında savunma mücadelesiyle takımı ateşler gibi oldu yine şut savunmasındaki yetersizliğimiz yüzünden öne geçemedik. taraftarların da yediğimiz üçlüklerin ardından yaşadıkları şoku atlatamayıp yarım ağızla yaptıkları tezahüratı da yarıda bırakması fener'e yağ bal sürdü.
eğer hakemler bu kadar aziz'in çocuğu olmasaydı, belki takım da bu kadar sık dağılmalar yaşamazdı maç içerisinde.
tekerlekli sandalye takımımızı kutluyorum, sezonların bitmesiyle kulüp adına tek ve en büyük başarıyı getirdikleri için hepsini ayrı ayrı kutluyorum. tüm branşlardaki belki de en güçlü üç takımımızdan sadece birisi istenen başarıya erişti. futbol ve bayan basketbol takımlarımız türkiye standartlarının oldukça üzerindeydi, buna rağmen istenen başarılar gelmedi. ama futbol için üzgün değilim, vakte ihtiyacımız var.
3-2 olsaydı, caferağa'da verseydik vericektiysek..
savunmaya çare getirdiğimizde, bir sonraki sezondan ümidim yüksek. tebrikler kızlar.
