çağdaş atan

galatasaray'ı pek sevmiyor olabilir, antipatik görülebilir. buna rağmen fener'e karşı aldığı yenilgi de bize karşı aldığı yenilgi de kalite farkı, kendi hataları ve kadrosunun dengesizliği etkisiyle gelişti. ligimiz için ortalama üstü bir teknik direktöre evrildi. fener maçında pasla çıkma ısrarı ve geç müdahaleleri, bize karşı da beklerin yerini değiştirmesi, ezbere şekilde yorgun veya formsuz adamları büyük maç tecrübelerine güvenip ilk 11 çıkarması kilit hatalardı. djokovic'in wimbledon 2023'te çeyrek finali yendikten sonra bir demeci vardı "karşıma gelen herkes beni yenmek için en iyi, en motive oyununu oynuyor ama olmuyor, üzgünüm" gibisinden. o hesap arena'ya gelen adamlar da ekstra tepki verebiliyorlar gollere. kendisine yakışmıyor da yapışıyor bu hal, o ayrı. fenerli kafasıyla kaç yıllık sol beki sağa atıp yatışa geçti denebilir mesela. her itici figürün iticiliğine derin anlamlar yüklemek, zaten yorucu olan hoşnutsuzluk duygusunu gereksiz bir yük ve kompleks haline getirir. geçen seneki kayseri maçının rövanşı gibi 20 dakikada çözüp yendik işte, o maçın skorunu dahi bulabilirdik işi şakaya vurmasak. keyfine bakalım.
(bkz: 10 şubat 2024 galatasaray istanbul başakşehir maçı)