transferi son güne bırakan galatasaray yönetimi

biraz empati.. şöyle düşünün batmak üzere olan bir şirketiniz var harçla borçla dönüyor çok mücadele ediyorsunuz riskler alıyorsunuz anca o seneyi döndürüyorsunuz. diğer yandan sana o parayı kazandıran işçilerin parasını bile geç ödediğin oluyor. mevcut borçlarından dolayı gelirlerinin yarısı ipotekli ama bir yandan ileriye dönük güzel yatırımların temelini atmışsın ama karşılığını almana daha çok var. ince bir ipin üzerinde yürüyorsun hassas bir denge. olası finansal aksilikte işler çok daha çıkmaza girip eline yüzüne bulaştırabilirsin sonuç olarak diğer rakiplerin gibi daha da küçülmeye gidebilirsin ve batabilirsin.

böyle bir ortamda şirketinize iyi bir makina almak ve yatırım yapmak istiyorsunuz satıcı şirket belli bir tarihe kadar makinayı satıyor ve son saate kadar alıcısı çıkmazsa makinayı çok daha düşük fiyata alma imkanın olabilir böylece kendini finansal anlamda zora sokmamış olacaksın hem de alırken kazanacaksın. bundan önceki şirket yöneticileri de nasılsa para benim değil deyip yapılan yatırımlarda son günü beklemeyip harvurup harman savurmuşlar ve şirketi batırma noktasına getirmişler. yine aynı duruma düşmemek için tarihe bakıp aynı hataları yapmamaya çalışıyorsun ve yatırımını risk alarak son güne kadar indirimli halletmeye çalışıyorsun.

oturup telefonun başında ahkam kesmek kolay kardeşim. sen olsan ne yaparsın biraz onu düşün o zaman sorunun cevabını bulacaksın genç kardeşim. hayat yangınlarla sürmüyor. yangın dediğin şey insanların üzerinde stres yaratır ve o şirketi yöneten insanlar yüklenen o stresle doğru ve mantıklı kararlar veremeyebilirler tamam mı güzel kardeşim. şimdi derin bir nefes al ve kendine bir yeşil çay koy sonra istersen biraz satranç oyna belki birşeyler katar sana.