12921
o kadar özlüyorum anlatamam. şu çirkin spor ortamında üsulünce ayarları verme konusunda ekmek gibi, su gibi ihtiyacımız var kendisi gibi profile.
melo faulünü hatırlar mısınız? önemli maçlarda ilk 10 dakikada turuncu kartlık bir faul yapardı. bu ligin eyyamcı hakemleri ilk 10 dakika kimseyi atamaz bilirdi çünkü. hakeme iki seçenek sunardı.
birincisi, kendisine sarı kart göstermesi. sonra o sarı karta yaptığı gülerek itirazlar. yanına gelen rakip papazları etrafına toplayıp tahrik etmeye başlaması. bu andan itibaren gergin olduğunu hissettiği rakip papazların üzerine oynamaya başlaması. kendi kartı erken yediği için eyyamcı hakemin kafasına girip, rakibin kolay kart görmesine neden olması. tuzağa düştüğünü fark eden rakip ya sinerdi ya da bu durumu yediremediği için agresifleşmeye devam edip kendini attırırdı. (bkz: emre belözoğlu)
ikinci ihtimal, hakemin kart göstermeye cesaret edememesi. o zaman yine istediği şartlar oluşuyordu. çünkü rakip biliyor ki sahada onun kadar gaddar, onun kadar korkutucu, oyunun dozunu belirleyen kimse yok. hakemin de o akşam cesareti yok. bu da özellikle deplasmanlarda ilk yarım saat baskı kurmak isteyen rakibi afallatırdı. görece rahat geçerdik o kısmı.
tüm bunlar olurken tribün, rakip, hakem kendisine odaklanınca da geri kalan tüm oyuncularımız sakin sakin oyununa odaklanırdı.
ah melom ah.
melo faulünü hatırlar mısınız? önemli maçlarda ilk 10 dakikada turuncu kartlık bir faul yapardı. bu ligin eyyamcı hakemleri ilk 10 dakika kimseyi atamaz bilirdi çünkü. hakeme iki seçenek sunardı.
birincisi, kendisine sarı kart göstermesi. sonra o sarı karta yaptığı gülerek itirazlar. yanına gelen rakip papazları etrafına toplayıp tahrik etmeye başlaması. bu andan itibaren gergin olduğunu hissettiği rakip papazların üzerine oynamaya başlaması. kendi kartı erken yediği için eyyamcı hakemin kafasına girip, rakibin kolay kart görmesine neden olması. tuzağa düştüğünü fark eden rakip ya sinerdi ya da bu durumu yediremediği için agresifleşmeye devam edip kendini attırırdı. (bkz: emre belözoğlu)
ikinci ihtimal, hakemin kart göstermeye cesaret edememesi. o zaman yine istediği şartlar oluşuyordu. çünkü rakip biliyor ki sahada onun kadar gaddar, onun kadar korkutucu, oyunun dozunu belirleyen kimse yok. hakemin de o akşam cesareti yok. bu da özellikle deplasmanlarda ilk yarım saat baskı kurmak isteyen rakibi afallatırdı. görece rahat geçerdik o kısmı.
tüm bunlar olurken tribün, rakip, hakem kendisine odaklanınca da geri kalan tüm oyuncularımız sakin sakin oyununa odaklanırdı.
ah melom ah.
