3341
sezon başında bir yerlerde yazmıştım. bu sezona dair en büyük hallerimden biri zaniolo ve barış alper’i iki kanatta rakipleri buldozer gibi ezerken izlemekti. biri gitti, diğeri şimdilerde sol bek. hayaller, hayatlar, misali…
futbolda gerçek anlamda fiziksel üstünlük izlemeyi seviyorum. drogba’nın akhisar’da sahaya ilk adımını attığı gibi hissettirdiği bir fiziksellik, gomis’in şampiyonluk sezonunda ayağının tozuyla herkesi ezerek gösterdiği fiziksellik…
barış alper’in de üstünlük olarak bu ikisinden geri kalır yanı yok. eziyor, ezilmiyor, topu rakibine vermiyor. iyi oynar, kötü oynar, ama aynı 1.5 sezondur mertens’te gördüğümüz gibi yüzde yüzünü vermiyor, sakınıyor diyebileceğimiz tek bir saniyesi yok adamın.
sana premier lig yakışır aslanım!
futbolda gerçek anlamda fiziksel üstünlük izlemeyi seviyorum. drogba’nın akhisar’da sahaya ilk adımını attığı gibi hissettirdiği bir fiziksellik, gomis’in şampiyonluk sezonunda ayağının tozuyla herkesi ezerek gösterdiği fiziksellik…
barış alper’in de üstünlük olarak bu ikisinden geri kalır yanı yok. eziyor, ezilmiyor, topu rakibine vermiyor. iyi oynar, kötü oynar, ama aynı 1.5 sezondur mertens’te gördüğümüz gibi yüzde yüzünü vermiyor, sakınıyor diyebileceğimiz tek bir saniyesi yok adamın.
sana premier lig yakışır aslanım!
