36
o zamanlar 9 yaşında bir çocuktum. saat 9 oldumu yatırırlardı. hemde sabahçıydım. sabahın köründü kaldırırlardı. o gece galatasaray aşkı ayakta tuttu. gözüme bir damla uyku girmedi. 2-1 den sonra maçın bitimine sayılı dakikalar kala babannem başladı duaya. dakikalarca süren dua hakan şükür e beraberlik golünü getirtti. son dakikada da ümit in attığı golle maç bitti. maç biter bitmez koştum yatağa ve attım kendimi. daha gözlerimi kapatmadan korkunç bir gürültü ile odam aydınlanmıştı. evet bu bir bombaydı. o zamanlar maçlardan sonra silah sıkıldığını biliyordum ama bomba da tam yok artık ebesinin ali sami olayıydı. tam karşımızdaki inşaatta bomba patlamıştı. bu da o geceye dair bir anımdı sözlük. 7 ay sonrasını gören bir abimiz mi ebesinin kulağına su kaçırtmak istedi, sabotaj mı oldu bilinmez. ama o gece korkudan değil sevinçten uyumadım.
