183
80'lerin ortasindan itibaren aklim yettigi kadariyla galatasaray'i izleyen, onu hayatinin en onemli yerine koyan bir taraftarim. benim icin manchester united cok ozel seyler hissettiren, bizimle rakip oldugu 93 senesinden beri buyuk saygi duymam gerektigini hissettigim, gercekten cok onemli bir rakip.
93'teki eslesmede futbolu hayatinin ilk sirasina koyabilecek yasta bir cocuktum, o yuzden bende etkisi cok buyuk oldu. ilk turda eledigimiz sacma sapan bir irlanda koy takimindan sonra karsimiza cok erken cikan bir bolum sonu canavari gibi bir rakipti.maca gelene kadar gunlerimi haftalarimi endise icinde gecirdim, 8 olur, 9 olursa nasil okula giderim diye dusundum. zira donemin en onemli takimlarindan biriydi ve bizim icin de takima cok guvenmemizi gerektirecek onemli bir referans henuz yoktu. hatta deplasmanda oynanacak ilk mac oncesi nasil turu gecebilecegimizle ilgili kafa patlatirken, aklima hic bir senaryo gelmedigini hatirliyorum. mesela bir mucize oldu da ilk macta bir beraberlik ve ya galibiyet kopardik desek bile cantona'li, ince'li kadro ikinci macta isimizi bitirirdi.
neyse anlatmak istedigim sey su: bu takimin adi galatasaray. 93'teki o durumdan zafer getirecek sonucu aldiysa, her an her sey mumkundur. o yuzden old trafford deplasmani diye korkmami gerektirecek bir durum olamaz. takimdan her turlu basarili sonucu bekleyebilecek kadar muthis bir tarihe ve takima sahibiz.
ama ote yandan da rakibin adi da manchester united ve dunyaca unlu bir deplasmana cikiyoruz. son 3-5 macinda basarili olamadi diye bu macin favorisi olmuyoruz ne yazik ki. buradan galibiyet cikmazsa kahrolacak bir grup goruyorum, onlari da mantiga davet etmek isterim. burada alinacak cok agir olmayan bir maglubiyet de anormal bir sonuc olmaz, o yuzden takima her sekilde sahip cikmayi unutmamaliyiz.
93'teki eslesmede futbolu hayatinin ilk sirasina koyabilecek yasta bir cocuktum, o yuzden bende etkisi cok buyuk oldu. ilk turda eledigimiz sacma sapan bir irlanda koy takimindan sonra karsimiza cok erken cikan bir bolum sonu canavari gibi bir rakipti.maca gelene kadar gunlerimi haftalarimi endise icinde gecirdim, 8 olur, 9 olursa nasil okula giderim diye dusundum. zira donemin en onemli takimlarindan biriydi ve bizim icin de takima cok guvenmemizi gerektirecek onemli bir referans henuz yoktu. hatta deplasmanda oynanacak ilk mac oncesi nasil turu gecebilecegimizle ilgili kafa patlatirken, aklima hic bir senaryo gelmedigini hatirliyorum. mesela bir mucize oldu da ilk macta bir beraberlik ve ya galibiyet kopardik desek bile cantona'li, ince'li kadro ikinci macta isimizi bitirirdi.
neyse anlatmak istedigim sey su: bu takimin adi galatasaray. 93'teki o durumdan zafer getirecek sonucu aldiysa, her an her sey mumkundur. o yuzden old trafford deplasmani diye korkmami gerektirecek bir durum olamaz. takimdan her turlu basarili sonucu bekleyebilecek kadar muthis bir tarihe ve takima sahibiz.
ama ote yandan da rakibin adi da manchester united ve dunyaca unlu bir deplasmana cikiyoruz. son 3-5 macinda basarili olamadi diye bu macin favorisi olmuyoruz ne yazik ki. buradan galibiyet cikmazsa kahrolacak bir grup goruyorum, onlari da mantiga davet etmek isterim. burada alinacak cok agir olmayan bir maglubiyet de anormal bir sonuc olmaz, o yuzden takima her sekilde sahip cikmayi unutmamaliyiz.
