2634
erden timur'un 7 eylül 2023 tarihli basın toplantısında söylediği "taraftar baskısı yönetimi popülizme iter" ifadesini doğru anlamak lazım. futbolda popülizmi "taraftarın isteklerini kullanarak kendi (yönetim) çıkarına hizmet etmek" şeklinde tanımlayabiliriz. yakın tarihimizden en güzel örnek ali koç vizyonu'dur. ali koç'un ersun yanal ile başlayıp, ismail kartal ile devam eden teknik direktör tercihleri, taraftarın isteklerini yaparak başkanlığını sürdürme çabasını yani popülizmini gösteriyor.
erden timur'un iyi niyetinden şüphemiz yok. çünkü aynı cümlenin devamında "istifa ederim ama popülizm yapmam" dedi. galatasaray tarihinde de yönetimlerin yaptığı onlarca popülizm örneği sayabiliriz. ancak buradaki temel mesele popülizmin kaynağının taraftar değil; bizzat yönetimlerin suistimali olduğu gerçeğidir. taraftar baskısı kuşkusuz yönetim kararlarında belirleyici olur, olmalıdır. ancak bu baskıyı popülizme gerekçe olarak göstermek doğru olmaz. sergio ramos transferini çok isteyen taraftarlar vardı. yönetim doğru bir kararla mali koşullarımıza uymadığı için ramos'u almadı. ama aynı yönetim "ramos'u çok istedik, ramos da bizi istedi ama fener lobisi transfere engel oldu" deseydi; taraftarın fener nefretini yalan söyleyerek kendi çıkarına kullanmış olurdu. çünkü "paramız yok" ile "fener engel oldu" açıklamaları, taraftar kitlesini aynı oranda konsolide etmez.
buraya nerden geldik? vecino transferinden... taraftar yönetim ilişkisi üzerine her iki kesimden ahkam kesenler oldu. "taraftarın yönetimde hiçbir etkisi olamaz" diyenlerle, "taraftar olmazsa yönetim kalmaz" diyenler objektif olarak aynı şeye hizmet etti: galatasaray düşmanlarını sevindirmek.
erden timur'un aynı toplantıda söylediği, "kurumun sahibi taraftardır" sözü doğrudur ama kulübü taraftar yönetemez. bununla birlikte yönetim de taraftarın taleplerini gerçeklerle bağdaştığı ölçüde yerine getirmelidir. zaten bu dengeyi kuran yönetimlerin başarıları galatasaray müzesi'nde sergileniyor.
bir de popülizmin tam tersi olan seçkincilik yani bizdeki haliyle liseci zihniyet var. vecino tartışmalarında lisecilerin zihniyetlerini sıvazladığına eminim.
ezcümle, galatasaray yönetimi ve galatasaray taraftarı bir bütündür; birlikte galatasaray kültürü'nü oluştururlar.
erden timur'un iyi niyetinden şüphemiz yok. çünkü aynı cümlenin devamında "istifa ederim ama popülizm yapmam" dedi. galatasaray tarihinde de yönetimlerin yaptığı onlarca popülizm örneği sayabiliriz. ancak buradaki temel mesele popülizmin kaynağının taraftar değil; bizzat yönetimlerin suistimali olduğu gerçeğidir. taraftar baskısı kuşkusuz yönetim kararlarında belirleyici olur, olmalıdır. ancak bu baskıyı popülizme gerekçe olarak göstermek doğru olmaz. sergio ramos transferini çok isteyen taraftarlar vardı. yönetim doğru bir kararla mali koşullarımıza uymadığı için ramos'u almadı. ama aynı yönetim "ramos'u çok istedik, ramos da bizi istedi ama fener lobisi transfere engel oldu" deseydi; taraftarın fener nefretini yalan söyleyerek kendi çıkarına kullanmış olurdu. çünkü "paramız yok" ile "fener engel oldu" açıklamaları, taraftar kitlesini aynı oranda konsolide etmez.
buraya nerden geldik? vecino transferinden... taraftar yönetim ilişkisi üzerine her iki kesimden ahkam kesenler oldu. "taraftarın yönetimde hiçbir etkisi olamaz" diyenlerle, "taraftar olmazsa yönetim kalmaz" diyenler objektif olarak aynı şeye hizmet etti: galatasaray düşmanlarını sevindirmek.
erden timur'un aynı toplantıda söylediği, "kurumun sahibi taraftardır" sözü doğrudur ama kulübü taraftar yönetemez. bununla birlikte yönetim de taraftarın taleplerini gerçeklerle bağdaştığı ölçüde yerine getirmelidir. zaten bu dengeyi kuran yönetimlerin başarıları galatasaray müzesi'nde sergileniyor.
bir de popülizmin tam tersi olan seçkincilik yani bizdeki haliyle liseci zihniyet var. vecino tartışmalarında lisecilerin zihniyetlerini sıvazladığına eminim.
ezcümle, galatasaray yönetimi ve galatasaray taraftarı bir bütündür; birlikte galatasaray kültürü'nü oluştururlar.
