7547
kıymetinin bilinmesi ve sahip çıkılması gereken teknik direktördür.
özellikle derwall'den sonra 87-07 arası 20 yıllık dönemde fatih hoca'nın dönemi dışında şampiyon hocaların çoğunlukla yabancı olduğu malum. gordon milne, feldkamp, parreira, daum, lucescu, gerets vs.
ancak 2007 yılından bu yana son 16 sezondur süper lig'de hiçbir yabancı hoca şampiyon olamadı. bunun elbette ki sebepleri var. günün sonunda elimizdeki realite, şampiyon hoca eşittir türk. dört büyük kulübün son yıllardaki teknik adam seçimlerindeki pratiklerine bakarsak da bu gerçeğin artık kanıksandığını gözlemlemek mümkün. bir de son 15 yıldır hangi kulübe yabancı teknik adam gelmişse o kulüp tepe taklak gitmiş bu da bir başka realite. kimler geldi kimler geçti ama realite hala aynı.
okan hoca; uluslararası bir futbolcu kariyeri olan, inter görmüş, altyapımızdan çıkmış galatasaray'ın en başarılı kadrolarında as oyuncusu olmuş, dünya futbolunu yakından takip eden, modern bir futbol bakış açısı olan, egosunu ikinci plana atan, artniyetli, kör göze parmak hakem facialarına rağmen sahadan atılmayan, rakibe saygısızlık yapmayan, ingilizce ve italyanca bilen, bu sayede takımdaki birçok yabancı oyuncu ile tercümansız anlaşabilen, teknik adam olarak şampiyonlar ligini de deneyimlemiş, önemli deplasmanlara çıkmış, anadolu kulübüyle türkiye kupası almış, seyircisiz bir kulüple şampiyonluk yaşamış, fenerbahçe'yi iki maçta da süpürmüş ve nihayet galatasaray ile de şampiyonluk yaşamış bir hoca.
kanaatimce yukarıda saydığım kriterlere uyan faal hocalar içinde bir başkası yok. kötü futbol da oynatsa okan hoca saygı duyulmasını ve sahip çıkılmasını hak ediyor. suyun karşı tarafının fonlu medyası ile diğer gizli amigolarının pusuda beklediği ortamda taraftarımızın duygularının kulüp aleyhine kullanılması çok olası. isim de yazalım, mehmet demirkollar, rıdvan dilmenler, uğur melekeler sotede bekliyor. çok ama çok bilinçli olunması gerekiyor. dursun başkan, okan hoca, erden bey ve yerli yabancı tüm futbolcularımız. sahip çıkılmalı, kollanmalı. galatasaray taraftarının bu bilinçte olması en büyük temennim.
özellikle derwall'den sonra 87-07 arası 20 yıllık dönemde fatih hoca'nın dönemi dışında şampiyon hocaların çoğunlukla yabancı olduğu malum. gordon milne, feldkamp, parreira, daum, lucescu, gerets vs.
ancak 2007 yılından bu yana son 16 sezondur süper lig'de hiçbir yabancı hoca şampiyon olamadı. bunun elbette ki sebepleri var. günün sonunda elimizdeki realite, şampiyon hoca eşittir türk. dört büyük kulübün son yıllardaki teknik adam seçimlerindeki pratiklerine bakarsak da bu gerçeğin artık kanıksandığını gözlemlemek mümkün. bir de son 15 yıldır hangi kulübe yabancı teknik adam gelmişse o kulüp tepe taklak gitmiş bu da bir başka realite. kimler geldi kimler geçti ama realite hala aynı.
okan hoca; uluslararası bir futbolcu kariyeri olan, inter görmüş, altyapımızdan çıkmış galatasaray'ın en başarılı kadrolarında as oyuncusu olmuş, dünya futbolunu yakından takip eden, modern bir futbol bakış açısı olan, egosunu ikinci plana atan, artniyetli, kör göze parmak hakem facialarına rağmen sahadan atılmayan, rakibe saygısızlık yapmayan, ingilizce ve italyanca bilen, bu sayede takımdaki birçok yabancı oyuncu ile tercümansız anlaşabilen, teknik adam olarak şampiyonlar ligini de deneyimlemiş, önemli deplasmanlara çıkmış, anadolu kulübüyle türkiye kupası almış, seyircisiz bir kulüple şampiyonluk yaşamış, fenerbahçe'yi iki maçta da süpürmüş ve nihayet galatasaray ile de şampiyonluk yaşamış bir hoca.
kanaatimce yukarıda saydığım kriterlere uyan faal hocalar içinde bir başkası yok. kötü futbol da oynatsa okan hoca saygı duyulmasını ve sahip çıkılmasını hak ediyor. suyun karşı tarafının fonlu medyası ile diğer gizli amigolarının pusuda beklediği ortamda taraftarımızın duygularının kulüp aleyhine kullanılması çok olası. isim de yazalım, mehmet demirkollar, rıdvan dilmenler, uğur melekeler sotede bekliyor. çok ama çok bilinçli olunması gerekiyor. dursun başkan, okan hoca, erden bey ve yerli yabancı tüm futbolcularımız. sahip çıkılmalı, kollanmalı. galatasaray taraftarının bu bilinçte olması en büyük temennim.
