932
çok kötü oynadığımız ve üzerine çok ciddi düşünmemiz gereken bir maç yaşadık dün akşam. "nankörlük etmeyin. mertens atsa veya yunus'un golü sayılsa farka giderdik" diyenler peşin hükümlü ve konuyu tamamen galatasaray'ın lehine okuyup yorumlamaya ve maalesef galatasaraylılık dersi vermeye çalışıyorlar. bu mantıkla gidersek 1-0'dan sonra muslera'nın parmaklarının ucundan sıyrılıp giden top var, başka pozisyonlar var, 2-0 molde üstünlüğüne ramak kalmıştı oyunda. "ne zaman 2'yi yiyeceğiz" diye beklerken oliveira'nın şans golü geldi. "o atsa şu sayılsa" diyoruz ama oyunun serbest vuruş golümüze kadar olan döneminin hakkı 2-0, 3-0'dı. 2-2'den sonraki kısmı konuşmaya dahi gerek yok; 4/5-2 kaybetmemiz gereken bir maçtan 2-3 galip ayrıldık. "şu olsaydı bu olsaydı" gibi konulara yoğunlaşmak yerine dün akşam çok şanslı olduğumuzu kabul edip, şansın bizden yana olmayacağı onlarca maça yönelik çok daha ciddi ve doğru bir planlama yapmamız lazım. tabelada yazan 2-3'ün bir önemi yok, sahadakinin karşılığı 4-2 molde galibiyetiydi. tabelayı biz, oyunu rakip kazandı. önemli olan tabela ama bizim molde'ye karşı oyunu bu kadar kolay ve net kaybetmemiz geleceğe dair güzel bir sinyal değil. dikkatli olmamız ve önlem almamız gerekir.
