3194
çok yetenekli ve gelecek vaadeden altyapı çıkışlı oyuncumuz.
galatasaray her sene altyapıdan 1 oyuncuyu muhakkak yıldız statüsünde çıkardığı için eleştiri oklarında kendisi.
sanki hepimiz hayatlarımızda her an en doğru kararları veriyoruz ve hiç hata yapmıyoruz.
çocuğu bu denli acımasızca eleştirmek ne bize fayda sağlar ne de kendiaine. tek ihtiyacı olan şey özgüven ve rahatlık.
geçen sezon başında burada kerem’e denmeyen kalmadı. benimse tek söylediğim şey, kulübe bir saygısızlık yapmadığı müddetçe her şartta arkasında durulması gerektiğiydi. çünkü transfer edildiğinde kimse kerem’den yıldız olmasını beklemiyordu. çocuk zaten kendisini çoktan aşmıştı.
aynı şeyi yunus için de düşünüyorum. takım 3-0 galip gelmiş, her şey güllük gülistanlık gidiyor neredeyse. 10 yılda bir göreceğimiz kadrolarla oynuyoruz. umutla bakıyoruz. öfke kusacak bir kaynak yok. salın şu çocuğu ya. özellikle türk futbolcularda gelişim geç olabiliyor, türk halkında böyle. sanki hepimiz 18’inde aileden ayrılıp çalışmaya başlıyoruz. bu bizim “maalesef ki” kültürümüz. biz geç büyüyoruz.
kulübe bir saygısızlık yapmadığı sürece arkasında durulması gerektiğini düşünüyorum. tribünlere çağırılsın, alkışlansın, kaçırdığında da alkışlansın. bu hem bizim için hem kendisi için çok daha önemli. çünkü bizim de bir şeyler öğrenmemiz gerekiyor.
galatasaray her sene altyapıdan 1 oyuncuyu muhakkak yıldız statüsünde çıkardığı için eleştiri oklarında kendisi.
sanki hepimiz hayatlarımızda her an en doğru kararları veriyoruz ve hiç hata yapmıyoruz.
çocuğu bu denli acımasızca eleştirmek ne bize fayda sağlar ne de kendiaine. tek ihtiyacı olan şey özgüven ve rahatlık.
geçen sezon başında burada kerem’e denmeyen kalmadı. benimse tek söylediğim şey, kulübe bir saygısızlık yapmadığı müddetçe her şartta arkasında durulması gerektiğiydi. çünkü transfer edildiğinde kimse kerem’den yıldız olmasını beklemiyordu. çocuk zaten kendisini çoktan aşmıştı.
aynı şeyi yunus için de düşünüyorum. takım 3-0 galip gelmiş, her şey güllük gülistanlık gidiyor neredeyse. 10 yılda bir göreceğimiz kadrolarla oynuyoruz. umutla bakıyoruz. öfke kusacak bir kaynak yok. salın şu çocuğu ya. özellikle türk futbolcularda gelişim geç olabiliyor, türk halkında böyle. sanki hepimiz 18’inde aileden ayrılıp çalışmaya başlıyoruz. bu bizim “maalesef ki” kültürümüz. biz geç büyüyoruz.
kulübe bir saygısızlık yapmadığı sürece arkasında durulması gerektiğini düşünüyorum. tribünlere çağırılsın, alkışlansın, kaçırdığında da alkışlansın. bu hem bizim için hem kendisi için çok daha önemli. çünkü bizim de bir şeyler öğrenmemiz gerekiyor.
