1518
onu ekranlarda ne zaman görsem kendimi ya da çok sevdiğim galatasaraylı bir arkadaşımı görmüş gibi hissediyorum. çünkü çok içimizden biri. elindeki imkanların, servetinin, makamının dışında öyle bir galatasaray sevgisi var ki bunu hepimiz görüyoruz. kupa töreninde onun dışında neredeyse tüm yöneticiler futbolcularla tokalaşmayı beklerken o marşlara eşlik ediyor, şampiyonluk maçında futbolcularla birlikte yerlerde yuvarlanıyor, takımın hakkı yendiğinde kendi hakkı yenmiş gibi hiddetlenip takımı savunuyor, tribüncü mahalle abimiz gibi adeta. sen bizsin erdem abi, sen galatasaraysın...
