6568
galatasaray erkek futbol takımının teknik direktörü. hakkında sezon boyunca galatasaray kalibresinde olmadığını söyledim. çokça eleştirdim, hatta birçok yazar arkadaşla entrylerim yüzünde özelden polemik yaşadık. ama öğrenmenin yaşı olmuyor. yaşadığım 41 yılın 35’inde falan, yani gördüğümü algılamaya başladığım, hatıralarımın oluşmaya başladığı 5-6 yaşımdan beri manyak gibi galatasaray’ı takip eden biri olarak, bize uymayacağını düşündüm. ön yargılarımın esiri oldum kimi zaman ama olmamak gerekiyormuş. fikirler değişebilir, değişmelidir zira hiçbirimizin o fikirlerin esiri değiliz. dolayısıyla kendisine bir özür borcum var. kusura bakmasın, özür dilerim, yolu açık olsun.
geçtiğimiz eylül ayında yani sezon başında, galatasaray’ı canından çok seven babamı kaybetmiştim. kendisinin son izleyebildiği maç, hasta yatağında ipad’imden açtığım, gomis’in son dakikalarda attığı golle kazandığımız ümraniyespor maçıydı. ankaragücü maçında oliveira 4’ncü golü attıktan sonra kesintisiz 3 saat hüngür hüngür ağladım keşke babam da burada olsaydı ve görseydi diye. galatasaray’ımı şampiyon yaptığı ve babamı öte dünyada eminim bir çocuk gibi sevindirdiği için kendisine çok teşekkür ederim.
geçtiğimiz eylül ayında yani sezon başında, galatasaray’ı canından çok seven babamı kaybetmiştim. kendisinin son izleyebildiği maç, hasta yatağında ipad’imden açtığım, gomis’in son dakikalarda attığı golle kazandığımız ümraniyespor maçıydı. ankaragücü maçında oliveira 4’ncü golü attıktan sonra kesintisiz 3 saat hüngür hüngür ağladım keşke babam da burada olsaydı ve görseydi diye. galatasaray’ımı şampiyon yaptığı ve babamı öte dünyada eminim bir çocuk gibi sevindirdiği için kendisine çok teşekkür ederim.
