1049
galatasaray takımının tarihi fırsatı falan kaçırmadığı maçtır.
6-0'lık maçta kırılma anı, skor 2-0'ken arif ile arka arkaya kaçırdığımız iki gol pozisyonuydu. fenerbahçe ise gerek 2-0'ı bulduğu dönemde, gerek 2'den sonra 6'ya kadar gittiği dönemde her bulduğunu gol yapmıştı. özellikle serhat 3-0 yaptığında biz çok saçma bir şekilde eldeki bütün hücumcuları oyuna almıştık. 4, 5 ve 6. gollerde galatasaray'da savunma mavunma yoktu, defansta diziliş falan kalmamıştı. sen rakipte serhat akın gibi biri pusuda beklerken bülent korkmaz'lı savunmanı orta sahaya kadar çıkartırsan, 5 de yersin 6 da yersin. fenerbahçe bize hiçbir zaman böyle bir olanak sağlamadı oynadığımız maçlarda. 11 mayıs 2005'te 4-1 olduğunda takım halinde geriye yaslandılar. 7 aralık 2011'de de 3-0 olduğunda son dakika hariç neredeyse hiç ileri çıkmadılar. 4 haziran da bir benzeriydi. 3-0 olduktan sonra sadece bir kişiyi ileride bırakıp geri kalan herkesle topun arkasına çekildiler. öyle kolay değil o zaman 4, 5 yapmak ama yine de en azından gomis biraz kaleciye bakarak kafayı vursa son dakikada 4-0 olabilirdi maç.
abdülkerim, kazımcan veya bir başkası. kızılacak bir şey yok. ileride herkes fenerbahçelilerin adam markajı altındaydı, torreira da ileri oynamak isterken hiç boşta galatasaraylı bulamıyordu. biz 6 kasım'da 3-0'dan sonra intihar etmiştik, yarı alanımızda bir kişi bile bırakmadan hücuma gidiyorduk. fener bize karşı öyle bir intihar hamlesi yapmadı bugüne kadarki maçlarda. yaparsa bir gün, biz de 6-7 yaparız.
6-0'lık maçta kırılma anı, skor 2-0'ken arif ile arka arkaya kaçırdığımız iki gol pozisyonuydu. fenerbahçe ise gerek 2-0'ı bulduğu dönemde, gerek 2'den sonra 6'ya kadar gittiği dönemde her bulduğunu gol yapmıştı. özellikle serhat 3-0 yaptığında biz çok saçma bir şekilde eldeki bütün hücumcuları oyuna almıştık. 4, 5 ve 6. gollerde galatasaray'da savunma mavunma yoktu, defansta diziliş falan kalmamıştı. sen rakipte serhat akın gibi biri pusuda beklerken bülent korkmaz'lı savunmanı orta sahaya kadar çıkartırsan, 5 de yersin 6 da yersin. fenerbahçe bize hiçbir zaman böyle bir olanak sağlamadı oynadığımız maçlarda. 11 mayıs 2005'te 4-1 olduğunda takım halinde geriye yaslandılar. 7 aralık 2011'de de 3-0 olduğunda son dakika hariç neredeyse hiç ileri çıkmadılar. 4 haziran da bir benzeriydi. 3-0 olduktan sonra sadece bir kişiyi ileride bırakıp geri kalan herkesle topun arkasına çekildiler. öyle kolay değil o zaman 4, 5 yapmak ama yine de en azından gomis biraz kaleciye bakarak kafayı vursa son dakikada 4-0 olabilirdi maç.
abdülkerim, kazımcan veya bir başkası. kızılacak bir şey yok. ileride herkes fenerbahçelilerin adam markajı altındaydı, torreira da ileri oynamak isterken hiç boşta galatasaraylı bulamıyordu. biz 6 kasım'da 3-0'dan sonra intihar etmiştik, yarı alanımızda bir kişi bile bırakmadan hücuma gidiyorduk. fener bize karşı öyle bir intihar hamlesi yapmadı bugüne kadarki maçlarda. yaparsa bir gün, biz de 6-7 yaparız.
