152
olacak olandır. bunu, kaçan pozisyonlardan dolayı çok üzüldüğüm ads deplasmanından sonra da yazmıştım. bir sonraki yazışım da ads maçı öncesine nasipmiş.
17 mart 2023 konyaspor galatasaray maçı tat kaçırdı tabii ki. galatasaray 10 puan önde olsa, yenilse yine tat kaçırır. özellikle 17 maçlık galibiyet serisi sonrası mağlubiyet tabii alışılmadık bir durum olduğu için daha fazla üzdü. bu maç özelinde beni üzen şey mağlubiyetten ziyade, elimizdeki maçı hocanın kendi elleriyle vermesi oldu. gerçekten zaniolo değişikliğinin dakikası dahil hocanın bütün müdahalelerini yanlış buldum. özellikle 1 puanı bu kadar değersiz görüp tamamen laf olsun diye hücuma yönelik değişiklikler yapmak olacak iş değil.
bizim taraftar ise biraz fazla abarttı bu mağlubiyeti. futbolcuların gece hayatından, takıma verilen izinlere hemen hepsi tekrar konuşulmaya başlandı. biz 10 yıldır ipi göğüslerken dahi önde giden taraf olmadığımız için, hep puan kaybına tahammülü olmayan bir pozisyonda olduğumuz için taraftar herhalde yine öyle bir şey zannediyor bu sezonu.
bu takım 14 maç üst üste kazandı. çok zor maçların ve deplasmanların olduğu 14 maç. bu 14 maç içinde çok sıradan oynayıp üretmekte zorlandığımız istanbul, kasımpaşa maçı gibi maçlar var. kaybetmeyi sonuna kadar hak edip kazandığımız ankaragücü maçı var. geri döndüğümüz maçlar var. elbette bir yerden puan kaybı gelecekti yani. ben millet işin makarasında sanıyordum ama ciddi ciddi şampiyonluk garantilenene kadar kazanacağımıza inanıyordu herhalde insanlar. dediğim gibi sadece bu maçta en azından kendi ayağımıza sıkmasak 1 puan alırdık. o üzdü.
fenerbahçe ile aramızda 2 maç fazlamızla beraber 9 puan var. hadi fenerbahçe hepsini kazansa dahi 3 puan olsun. millet ''o kadar kazandık 3 puan var'' diyor. ilginç. fenerbahçe de kazanıyor demek ki. ne yapalım fenerbahçe kazanıyor, puan farkını açamıyoruz diye bizim takımın böyle bir takıma kızalım mı? kaldı ki fenerbahçe'nin fikstürü bizden daha zor, hadi hepsini kazansın. eninde sonunda bizim evimize gelecekler. bu takım bu sene hiçbir şey yapmıyor diyelim, en iyi yaptığı iş büyük maç oynamak. o maça 2 puan geride çıkalım, şampiyonluğa olan inancım eksilmez. o kadar söylüyorum.
kısacası mağlubiyetin kendisi değil, şekli üzdü ancak o kadar. öyle veya böyle ritimli giden takımımız, depremden dolayı verilen ara sonrası biraz ritimsiz döndü. bu da gayet doğal. olağan şartlarda iyi olan gidişatlar, olağandışı şartlar sonrası bozulabilir. şimdi önümüzde milli takım arası var. depremden dolayı fiziksel olarak bir tık düşüşte olan icardi, torreira gibi isimlerin toparlanması açısından ve zaniolo'nun da daha diri duruma gelmesi açısından iyi fırsat. milli aradan sonra kaldığımız yerden devam diyeceğimize ve okan hocanın doğru müdahaleyi yapacağına sonuna kadar inanıyorum.
biz şampiyon olacağız.
17 mart 2023 konyaspor galatasaray maçı tat kaçırdı tabii ki. galatasaray 10 puan önde olsa, yenilse yine tat kaçırır. özellikle 17 maçlık galibiyet serisi sonrası mağlubiyet tabii alışılmadık bir durum olduğu için daha fazla üzdü. bu maç özelinde beni üzen şey mağlubiyetten ziyade, elimizdeki maçı hocanın kendi elleriyle vermesi oldu. gerçekten zaniolo değişikliğinin dakikası dahil hocanın bütün müdahalelerini yanlış buldum. özellikle 1 puanı bu kadar değersiz görüp tamamen laf olsun diye hücuma yönelik değişiklikler yapmak olacak iş değil.
bizim taraftar ise biraz fazla abarttı bu mağlubiyeti. futbolcuların gece hayatından, takıma verilen izinlere hemen hepsi tekrar konuşulmaya başlandı. biz 10 yıldır ipi göğüslerken dahi önde giden taraf olmadığımız için, hep puan kaybına tahammülü olmayan bir pozisyonda olduğumuz için taraftar herhalde yine öyle bir şey zannediyor bu sezonu.
bu takım 14 maç üst üste kazandı. çok zor maçların ve deplasmanların olduğu 14 maç. bu 14 maç içinde çok sıradan oynayıp üretmekte zorlandığımız istanbul, kasımpaşa maçı gibi maçlar var. kaybetmeyi sonuna kadar hak edip kazandığımız ankaragücü maçı var. geri döndüğümüz maçlar var. elbette bir yerden puan kaybı gelecekti yani. ben millet işin makarasında sanıyordum ama ciddi ciddi şampiyonluk garantilenene kadar kazanacağımıza inanıyordu herhalde insanlar. dediğim gibi sadece bu maçta en azından kendi ayağımıza sıkmasak 1 puan alırdık. o üzdü.
fenerbahçe ile aramızda 2 maç fazlamızla beraber 9 puan var. hadi fenerbahçe hepsini kazansa dahi 3 puan olsun. millet ''o kadar kazandık 3 puan var'' diyor. ilginç. fenerbahçe de kazanıyor demek ki. ne yapalım fenerbahçe kazanıyor, puan farkını açamıyoruz diye bizim takımın böyle bir takıma kızalım mı? kaldı ki fenerbahçe'nin fikstürü bizden daha zor, hadi hepsini kazansın. eninde sonunda bizim evimize gelecekler. bu takım bu sene hiçbir şey yapmıyor diyelim, en iyi yaptığı iş büyük maç oynamak. o maça 2 puan geride çıkalım, şampiyonluğa olan inancım eksilmez. o kadar söylüyorum.
kısacası mağlubiyetin kendisi değil, şekli üzdü ancak o kadar. öyle veya böyle ritimli giden takımımız, depremden dolayı verilen ara sonrası biraz ritimsiz döndü. bu da gayet doğal. olağan şartlarda iyi olan gidişatlar, olağandışı şartlar sonrası bozulabilir. şimdi önümüzde milli takım arası var. depremden dolayı fiziksel olarak bir tık düşüşte olan icardi, torreira gibi isimlerin toparlanması açısından ve zaniolo'nun da daha diri duruma gelmesi açısından iyi fırsat. milli aradan sonra kaldığımız yerden devam diyeceğimize ve okan hocanın doğru müdahaleyi yapacağına sonuna kadar inanıyorum.
biz şampiyon olacağız.
