8
antalya’da uykudan uyanıp başım dönüyor sandım. uyanmışken bir sigara içeyim diye kalktım baktım deprem diyor twitter’da herkes merkez üssü pazarcık m7,7 aklım yerinden çıktı 05:30’a kadar ulaşamadım kimseye… hayatımın en korkunç anıydı… listemdeki herkese dün öğleye kadar bir şekilde ulaştım şükürler olsun ki aileden, arkadaşlardan enkaz altında olan kimse yok şans eseri. bütün gün stk’daki arkadaşlarla 2 tır yardım malzemesi topladık çabucak akşama kadar yükleyip yola çıkardık. perşembe günü mani olmazsa ben de arkadaşlarımla birlikte memleketime intikal edeceğim. milletimize sabır ve metanet diliyorum. bu saat oldu utancımdan uyku uyuyamıyorum. yeni doğmuş yeğenlerim arabada, bahçede, parkta geçiriyor geceyi… bu nasıl bir felaket aklım almıyor. gördüğüm duyduğum her şey, o berbat korku duygusu içime işledi resmen.
