5
sonucunda sinirden kuaklarımdan soluduğum bir maç. askerdeyim. eric gerets var bu defa başımızda. daha maçın başında kadrolar açıklandığında uğur ve ferhat denen iki körpeyi gladyatörlerin ortasına bırakıyor belçikalı. nasıl bir acemilik. nasıl bir basiretsizlik. bu adam belki futbolun dahilerinden ama belliki kızıltoprağın cahili, cühelası. nitekim maç başlıyor. maçın ilk on dakikası. 2 net pozisyona giriyoruz. her zamanki gibi. sanki bir senaryo senelerdir vizyona girip son bulup kendini tekrarlıyor. ilk atakları biz yaparız. kesinlikle kaçırırız. on dk geçmez fener bir şekilde o saçma sapan gollerinden bir tanesini atar. o iki net pozisyonda ayhan ve necati elbette ki kaçırıyorlar. olmuyor işte! yine olmuyor... garnizon komutanından tutun yıldızlı subayların bolca olduğu uzunköprü tank taburu gazinosundayım. öyle hazırlanmışımki maça gol atsak yakın bir yerimde duran garnizon komutanını kel başından öpücem. öylesi bir heyecan. ama yok işte. ayhan ve necati kaçırınca yanı başımda bu maça 1.000 tl fenerbahçe lehine iddaa oynamış bjk li arkadaşıma dönüp "bu iş bitti,fim yine sahnede,biz kaçırdık ,onlar atıcak,iddaan hayırlı olsun" diyorum. dakikalar sadece 8 i gösteriyor ben bunları söylerken. ama o iki gol kaçtıktan sonra bu maçların psikolojisini senelerin birikimiyle yemiş bitirmiş birisi olarak eminimki bu maçı da kaybedeceğiz. ve nitekim 4 dk bile geçmeden appiahın golü geliyor.dakikalar 12'yi gösteriyor. kara kısmetsizliğimiz bügünde bir ganalının siyahı ayaklarından başlıyor. ve anelka ile noktayı koyuyorlar. 4-0. kadıköy tribunlerindeki 2500 aslan parçası,ekranları başında milyonlar,yine hüzün yine yıkılan hayeller. kahırlarıma kahır ekleniyor. ama ümidimi kesmiyorum. bu statta ilk gölü bulduğumuzda kesin bitecek diyorum bu seri. 2008'deki lincoln ile daha 2. dakikada gol bulduğumuz maçta bu son ümit kırıntısının da yüreğimden uçup gideceğini hiç bilmiyorum o zamanlar. maç bitiyor. yıkılıyoruz yine!askeri gazinodan ağır adımlarla koğuşa dönüyorum. bitkin, yorgun ve tarifsiz. ama o sene sonunda gelecek olan çılgın ötesi mucize sampiyonluğun bizim olacağının farkında bile olmadan!ne garip...