21
çok çok üzüldüğüm birkaç adamdan biridir. ahmet ercanlar, ahmet konanç, bülent uslu... ne kazanırsan kazan, ne kadar paran olursa olsun kamusal alana çıktığın anda yüzüne gülünen, karşına çıkan ve seni tanıyan isimsiz suratların çoğu tarafından alay edilen birisin. yabancıların güzel bir sözü vardır "streets won't forget" diye. özü biraz araştırmayla bulunabilir, çok özetlenebilecek bir mesele değil. bu şahıslar kamusal alanda, hayatın kendisinde asla saygı görmeyecek insanlar işte. olup olabilecekleri en fazla alay edilen insan olmak.
