5
beni galatasaraylı yapan maç. bugün sene-i devriyesinde yazmak geldi içimden. kurban bayramı arefesiydi, ozamanlar hangi takımı tutacağıma karar vermemiştim henüz, babam galatasaraylıydı ama ben beşiktaş galatasaray arasında gidip geliyordum*. sobalı evde yatakları açmış televizyona bakıyorduk annem yine ozamanların popüler bir dizisini açtırmaya çalışsa da zorla maçı açtırdım küçücük halimle. içimden şuna karar verdiğimi hatırlıyorum kim kazanırsa onu tutacağım. maç 1-1 bitti penaltılarda içten içe galatasaray'ı tuttum ama beşiktaş kazandı o an tamam beşiktaşlıyım artık dedim içimden kabullenmeye çalıştım ama içime sinmedi bir türlü sonra karar değiştirdim ve içime sineni seçip ölene dek değiştirmeyeceğime söz verdim. o sobalı kış akşamı hala hatrımda.
