1899
kendisine verilen emirleri bir fino köpeği gibi yerine getirmiş, nezaketen bir kızağa çekilmiş ve tam da istenildiği gibi gündemde hiç yer almadan işinin başına geri dönüyor olan tetikçibaşı. bu işler ne yazık ki bu seviyeye kadar inmiş durumda. gerçi at iziyle it izi de o kadar birbirine karıştı ki artık, insan bazı şeylere de hak veriyor. bu ülkede ahmet ercanlar başta olmak üzere bir avuç tipleme en ufak hatası bile olmayan hakemleri kızağa aldırabiliyor. hakeminden kızağından da geçtim, 15 yıllık fenerbahçe kongre üyesi nazlı canyurt "galatasaraylı s*rtük" diye linç edildi. trt'nin okul olduğu zamanlardan yetişme okay karacan bir galatasaray maçından ağzından süper kelimesi çıktı diye bu işlerden el ayak çektirildi. şamşeytanı rıdvan dilmen'in "perotti güzel penaltı alıyor" dediği ortamda sırf galatasaraylı diye kanalın pazarlama müdürü hande sümertaş'ın reji odasını yöneten bir çetesi olduğu masalı gerçek oldu.
bütün bu dangalaklıkların arasında, ortam da bu kadar saçma sapanken elbette her tepki gören hakemin kızağa alınması söz konusu olamaz. çünkü bizde bu provokatör ekipler olduğu sürece 5-6 hafta içinde c klasmana kadar elde hakem kalmaz. çok tarafsız bir gözle bakınca bu arkadaşa yapılan hürmete(!) de bir anlam verebilmek mümkün.
ancak o gün * 50 binimiz stadda, onun kat kat fazlası da muhtelif ekranların başındaydık. sezon başından beri şansı tutmayan, istatistiklerinin karşılığını alamayan, "olucak be" dedirtip tam da olduramaya takımın oyunuyla hepimiz coştuk. sonra bu arkadaş kıymetlisini ağzına götürdü, kaleye 70 metre kala yan yana koşan iki oyuncudan biri kendini yere atınca kırmızı kartı çekti ve her şeyin içine etti...
ben o an yaşadığım şeyi hiç unutmadım. hatta o akşamı da unutmadım. aciz ve korkak galatasaray yönetiminin "ya ali'ye düdük astırsak ne olacak" demecini de unutmadım.
sonunda iyiler mutlaka kazanır avuntusuyla devam ediyoruz sezona, başımıza örülecek bir sonraki çorabın ne olacağını bekleyerek. 2006'daki gibi, 2012'deki gibi, 2019'daki gibi mi olacak yoksa 2021'de olduğu gibi yavuz hırsız mı galip gelecek; yaşayıp göreceğiz...
ama ben o akşamı hala daha unutmadım. sen de unutma ali bey...
bütün bu dangalaklıkların arasında, ortam da bu kadar saçma sapanken elbette her tepki gören hakemin kızağa alınması söz konusu olamaz. çünkü bizde bu provokatör ekipler olduğu sürece 5-6 hafta içinde c klasmana kadar elde hakem kalmaz. çok tarafsız bir gözle bakınca bu arkadaşa yapılan hürmete(!) de bir anlam verebilmek mümkün.
ancak o gün * 50 binimiz stadda, onun kat kat fazlası da muhtelif ekranların başındaydık. sezon başından beri şansı tutmayan, istatistiklerinin karşılığını alamayan, "olucak be" dedirtip tam da olduramaya takımın oyunuyla hepimiz coştuk. sonra bu arkadaş kıymetlisini ağzına götürdü, kaleye 70 metre kala yan yana koşan iki oyuncudan biri kendini yere atınca kırmızı kartı çekti ve her şeyin içine etti...
ben o an yaşadığım şeyi hiç unutmadım. hatta o akşamı da unutmadım. aciz ve korkak galatasaray yönetiminin "ya ali'ye düdük astırsak ne olacak" demecini de unutmadım.
sonunda iyiler mutlaka kazanır avuntusuyla devam ediyoruz sezona, başımıza örülecek bir sonraki çorabın ne olacağını bekleyerek. 2006'daki gibi, 2012'deki gibi, 2019'daki gibi mi olacak yoksa 2021'de olduğu gibi yavuz hırsız mı galip gelecek; yaşayıp göreceğiz...
ama ben o akşamı hala daha unutmadım. sen de unutma ali bey...
