517
bir "alman ligi sevdalısı" olduğumdan kendisini mainz yıllarından bu yana takip ederim ve o zamandan bu güne hayranlığım vardır.
dün gece nerden aklıma geldiyse beğendiğim teknik adamların insan ilişkilerinde sıkıntılı olduğunu farkettim.
mesela yine benim çok beğendiğim igor tudor, ralph hasenhüttl ve tuchel hepsi belirli alanlarda saplantılı. ve yıldız oyuncu kaprislerine tahammül edemiyorlar. tuchel, igor'a oranla tartışmasız şekilde daha lider özelliklere sahip olsa da aslında igor abimiz kadar takıntılı bir arkadaş. yok elimi sıkarken yüzüme bakacaksınız, takımımda en çok koşanla en az koşan arasında x km fark olursa ben o adamı keserim kariyerine mariyerine bakmam vs. (muhtemelen alman eğitim sisteminden zihnine kazılan kişinin önemsiz sistemin önemli olduğunun altını çizen şeyler...) o nedenle "papaz" yoğunluklu takımlarda başarılı olabilmeleri çok zor.
zaten psg macerasında başarılı olamayacağını aynı nedenlerle söylemiştim.
ama kendisinin en beğendiğim yanı 10 senedir bir şeyin farkında olması;
futbol artık rakibin verdiği boşlukları değerlendirme oyunu. nuri şahin'in bir konuşmasında da denk gelmiştim kendisi bu konuya yine saplantılı şekilde takmış durumda o nedenle sahadan çok taktik tahtası üzerinde zaman harcıyor vs demişti.
aynı şekilde oynatmak istedikleri oyun yüksek fiziksel güce ihtiyaç duydugundan "pestil çıkarma" kısmı kamptan kampa değil bir yaşam biçimi oluyor ve aynı nedenle oyuncu grubu arasında bolca isyan çıkıyor.
ve işte benim sevdiğim bu teknik adamların başaltı ya da orta seviye takımlarda daha başarılı olmalarının ana nedeni de bu aslında... daha az yetenekli ama aynı şekilde daha az kaprisli oyuncu grubu ile daha başarılı oluyorlar.
bize gelme ihtimali ise uzun bir süre çok düşük. neden diyecek olursanız kendisi a++ teknik direktör listesinde ve maaşları 8+ milyondan başlıyor bu arkadaşların. aynı zamanda çalıştıkları menejerlerin payları o şu bu derken 10 milyon aşağı kapıyı açmazlar.
aynı şekilde şuan ki kadromuza bile dönüp bakacağını sanmam. talep edeceği transfer bütçesi de eklenince bizim ekonomik durumumuzun çok ötesinde oluyor kendisi.
ama umutsuz da yaşanmıyor tabii. belki bir 10 yıl sonra neden olmasın.
dün gece nerden aklıma geldiyse beğendiğim teknik adamların insan ilişkilerinde sıkıntılı olduğunu farkettim.
mesela yine benim çok beğendiğim igor tudor, ralph hasenhüttl ve tuchel hepsi belirli alanlarda saplantılı. ve yıldız oyuncu kaprislerine tahammül edemiyorlar. tuchel, igor'a oranla tartışmasız şekilde daha lider özelliklere sahip olsa da aslında igor abimiz kadar takıntılı bir arkadaş. yok elimi sıkarken yüzüme bakacaksınız, takımımda en çok koşanla en az koşan arasında x km fark olursa ben o adamı keserim kariyerine mariyerine bakmam vs. (muhtemelen alman eğitim sisteminden zihnine kazılan kişinin önemsiz sistemin önemli olduğunun altını çizen şeyler...) o nedenle "papaz" yoğunluklu takımlarda başarılı olabilmeleri çok zor.
zaten psg macerasında başarılı olamayacağını aynı nedenlerle söylemiştim.
ama kendisinin en beğendiğim yanı 10 senedir bir şeyin farkında olması;
futbol artık rakibin verdiği boşlukları değerlendirme oyunu. nuri şahin'in bir konuşmasında da denk gelmiştim kendisi bu konuya yine saplantılı şekilde takmış durumda o nedenle sahadan çok taktik tahtası üzerinde zaman harcıyor vs demişti.
aynı şekilde oynatmak istedikleri oyun yüksek fiziksel güce ihtiyaç duydugundan "pestil çıkarma" kısmı kamptan kampa değil bir yaşam biçimi oluyor ve aynı nedenle oyuncu grubu arasında bolca isyan çıkıyor.
ve işte benim sevdiğim bu teknik adamların başaltı ya da orta seviye takımlarda daha başarılı olmalarının ana nedeni de bu aslında... daha az yetenekli ama aynı şekilde daha az kaprisli oyuncu grubu ile daha başarılı oluyorlar.
bize gelme ihtimali ise uzun bir süre çok düşük. neden diyecek olursanız kendisi a++ teknik direktör listesinde ve maaşları 8+ milyondan başlıyor bu arkadaşların. aynı zamanda çalıştıkları menejerlerin payları o şu bu derken 10 milyon aşağı kapıyı açmazlar.
aynı şekilde şuan ki kadromuza bile dönüp bakacağını sanmam. talep edeceği transfer bütçesi de eklenince bizim ekonomik durumumuzun çok ötesinde oluyor kendisi.
ama umutsuz da yaşanmıyor tabii. belki bir 10 yıl sonra neden olmasın.
