4111
altyapımızdan çıkan değerimizdir kendisi.
sevdası galatasaray'da hocalık yapabilmek için gerekli başarıları yakalamış ve mevcut koltuğunu haketmiştir. 4 büyükler dışındaki iki farklı takımla 1 türkiye süper ligi ve 1 türkiye kupası şampiyonluğu bulunmaktadır.
hakkında yapılan "ışık vermiyor", "koltuğu kaldıramadı" benzeri yorumları utanarak okuyorum. 10 haftayı geride bıraktık, dört büyüklerin toplamda 40'a yakın maçını izledik. galatasaray dışındakiler bir şekilde bu kirli düzende pastadan payını fazlasıyla aldı.
futbol'da bembeyaz ya da simsiyah pozisyonlar çok fazla olmuyor, tıpkı hayat gibi gri pozisonylarla dolu maçlar. ve bu gri pozisyonlarda uzun yıllardır galatasaray aleyhine, diğer takımlarınsa lehine kararlar çıkıyor. bir taraftar olarak bende anksiyete sebep oldu bu durum. artık bu haksızlığa tahammül edemiyorum. elle çarpma, taban kaldırma, sıçrarken kolun rakipe değmesi, kartlık pozisyonlar, goller vs her gri pozisyonda sonuç aleyhimize. diğer büyüklerin pozisyonlarında ise çoğu zaman sonuç lehlerine. daha iki sene önce 1 golle şampiyonluğu verdik, bitime 1-2 hafta kala puanlar dipdibeyken babel'in sırtına çarpan topu "var" el olarak yorumladı. o buz gibi gri bile olmayan pozisyon gol olarak verilse +1 şampiyonduk belki de şimdi. biri bana elimizden alınan bu şampiyonluğu mantık ve adalet çerçevesinde açıklayabilir mi?
geçtiğimiz hafta kayserip deplasmanı maç başında vücudu yandayken icardi'nin şutunda top ele çarptı. penaltı verilse kimse bir şey diyemezdi görmezden geldiler. fener ise maç başında taban kaldırarak gol attı. al sana 3 puan nasıl çalınır ve nasıl hediye edilir en yakın örneği.
son haftaya kadar her rakibe oyununu kabul ettiren bir takım vardı burada övgülere doyamıyorduk. adamlar alay eder gibi hakkımızı çalıyor biz de tüm suçu takıma, hocaya atıyoruz. oyunumuzun eleştirilecek çok yanı var bunu ben de görüyorum ama bu sistematik kötülük karşısında hala daha "okan hoca istifa", "okan gitsin yabancı hoca gelsin uçalım, kaçalım" gibi asıl sorunu gerçeklikten çok uzakta arayan renkdaşlarıma da yazıklar olsun!
sevdası galatasaray'da hocalık yapabilmek için gerekli başarıları yakalamış ve mevcut koltuğunu haketmiştir. 4 büyükler dışındaki iki farklı takımla 1 türkiye süper ligi ve 1 türkiye kupası şampiyonluğu bulunmaktadır.
hakkında yapılan "ışık vermiyor", "koltuğu kaldıramadı" benzeri yorumları utanarak okuyorum. 10 haftayı geride bıraktık, dört büyüklerin toplamda 40'a yakın maçını izledik. galatasaray dışındakiler bir şekilde bu kirli düzende pastadan payını fazlasıyla aldı.
futbol'da bembeyaz ya da simsiyah pozisyonlar çok fazla olmuyor, tıpkı hayat gibi gri pozisonylarla dolu maçlar. ve bu gri pozisyonlarda uzun yıllardır galatasaray aleyhine, diğer takımlarınsa lehine kararlar çıkıyor. bir taraftar olarak bende anksiyete sebep oldu bu durum. artık bu haksızlığa tahammül edemiyorum. elle çarpma, taban kaldırma, sıçrarken kolun rakipe değmesi, kartlık pozisyonlar, goller vs her gri pozisyonda sonuç aleyhimize. diğer büyüklerin pozisyonlarında ise çoğu zaman sonuç lehlerine. daha iki sene önce 1 golle şampiyonluğu verdik, bitime 1-2 hafta kala puanlar dipdibeyken babel'in sırtına çarpan topu "var" el olarak yorumladı. o buz gibi gri bile olmayan pozisyon gol olarak verilse +1 şampiyonduk belki de şimdi. biri bana elimizden alınan bu şampiyonluğu mantık ve adalet çerçevesinde açıklayabilir mi?
geçtiğimiz hafta kayserip deplasmanı maç başında vücudu yandayken icardi'nin şutunda top ele çarptı. penaltı verilse kimse bir şey diyemezdi görmezden geldiler. fener ise maç başında taban kaldırarak gol attı. al sana 3 puan nasıl çalınır ve nasıl hediye edilir en yakın örneği.
son haftaya kadar her rakibe oyununu kabul ettiren bir takım vardı burada övgülere doyamıyorduk. adamlar alay eder gibi hakkımızı çalıyor biz de tüm suçu takıma, hocaya atıyoruz. oyunumuzun eleştirilecek çok yanı var bunu ben de görüyorum ama bu sistematik kötülük karşısında hala daha "okan hoca istifa", "okan gitsin yabancı hoca gelsin uçalım, kaçalım" gibi asıl sorunu gerçeklikten çok uzakta arayan renkdaşlarıma da yazıklar olsun!
