120
baştan sona soluksuz izlediğim, efsanemiz fatih hocanın belgeseli. çoğunluk gibi bende eksik buldum. konuşması gereken bir çok oyuncu yok. bazı sahneler aceleye gelmiş gibiydi. örneğin başka bir konuşmasında hoca, babasının o’nu metin oktay’a emenet edişinden bahsetmişti. o kısımlar daha geniş anlatılabilirdi. iki efsanenin hayatta olanı bize çok güzel şeyler anlatabilirdi. boşluklar olsada hızlı geçilen yerler olsada yinede beğendim. ay lav yu hocam. ayrıca son sözünden anladığım veya anlamak istediğim, tff nin başına geçmek ve başta anlattığı gibi en ucra köşelerden futbolcu izleyen bir yapı oluşturmak. belkide galatasaray başkanı olur bilemeyiz roman daha bitmedi.
