297
kendisi ile ilgili sözlükte hiç yazı yazmamıştım. sadece bir sefer hastalığı ağırlaşınca ve dün vefat edince bir iki satırlık yazılar karalamıştım. şimdiyse nispeten daha uzun bir entry gireceğim kendisi hakkında...
seçildiği zaman kazanılan uefa kupası ve süper kupa'nın yankıları devam ediyordu, taraftar buna benzer bir başarının tekrarlanmasını istiyordu ve o dönemde belki de taraftarın o anda duymak isteyeceği şeyleri söyledi. bugün dünyanın hangi ülkesindeki lige bakarsanız bakın buna benzer bir vaad verilmemiştir hiçbir kulüp başkanı tarafından...
takıma dünya yıldızları getireceğini vaad etti. ama başkanlık koltuğuna oturduğunda uefa ve süper kupayı kazanan takımın getirdiği o büyük mali külfetin altına girdi ve başkanlığı bırakana kadar bu külfetten de kurtulamadı. belki de bu transferleri yapabilecek güce sahip olamadı bu yüzden...
ezeli rakibi sürekli olarak para saçarak diğer branşlarda hem kısa vadede hem de uzun vadede başarılar getirecek projeleri yapmaya başladı. farkı açtığımız rakibimiz ile aradaki mesafe her geçen gün biraz daha eridi. başkanlığının ilk yılında galatasaray bayan basketbol takımı kümede tutunamadı ve düştü. diğer branşların büyük bölümünde fenerbahçe başarılar kazanırken galatasaray'ımız geride kaldı...
futbol şubemiz, özellikle appiah, van hooijdonk, tuncay gibi oyuncuların fenerbahçe'ye liderlik ettiği sezonlarda çok zorlandı. ezeli rakibiyle bir sezon haricinde hep dişe diş, başa baş mücadele ettiği bu dönemde sarı lacivertli takım para kozunu sonuna kadar kullanırken özhan canaydın kulübün sıkışık mali durumundan ötürü çok zorlandı, takıma yarar sağlayabilecek transferler yapılamadı. eksik olan bölgeler için ortalamanın çok üzerinde olmayan adamlar transfer edilidi. belki de taraftarın gözünde canaydın'ı en çok "kötü başkan" yapan da bu oldu...
kendi yönetiminde bir kaç kişi dışında iş bitirici, olaya hakim bir adam bulunmadı. aktif çalışan bir transfer komitesi hiç olmadı, başarılı hamleler yapamadılar haliyle. franck ribery olayı gibi hala galatasaray taraftarının unutamadığı bir fiyasko gerçekleşti. mali yapılandırma için gerekli kaynaklar bulunamadı, elde edebilecek kişiler yönetimde yer almadı, alınan borçlar daha büyük bir yük getirdi. diğer branşlarda kulübü yukarıya taşıyabilecek kişilere görevler verilmedi, verilse bile uzun süreli olmadı...
özhan canaydın bütün başkanlık döneminde seyrantepe projesini gerçeğe dönüştürebilmek için büyük çaba sarfetti. her topantıda gösterimler ve maketler sundu yönetim kuruluna. bu konu bile özellikle fenerbahçe taraftarların arasında dalga konusu haline geldi. projelerin üzerinde çok sıkı çalıştı, sürekli olarak ankara ziyaretlerinde bulundu ve zor da olsa bunu başardı. yönetiminde, taraftarlar arasında en başarılı hareketi bu oldu...
kabul etmek gerekli ki multifaktöryel nedenlere de bağlı olarak kendisi çok başarılı bür başkanlık dönemi geçirmedi. ama kendisi her zaman sakinliğini korudu, taraftarlar tarafından gönülsüzce alkışlandığını bildiği halde onlara teşekkür etmesini bildi, rakip takım gol attığı zaman onları alkışlamayı ihmal etmedi, centilmenliğin ve beyefendiliğin en güzel örneklerini sergiledi, futbolcularının yanına inip "beni bugün mutlu adam etmeyi başardınız" diyerek teşekkür etti. hiçbir zaman basının önünde çok gözükmeye çalışmadı, ali aydın faciası haricinde hakemler hakkında demeçler vermekten kaçındı, eleştirilere göğüs gerdi. bir başkan kamuoyu önünde nasıl hareket etmek zorundaysa bunu en başarılı şekilde gerçekleştirdi. en ama en önemlisi, bir galatasaray aşığıydı ve kulüp için en iyisi ne olacaksa onu yapabilmek için uğraştı...
kendisiyle ilgili eleştiri yapmaktan hep kaçınmaya çalıştım. o dönemde olan olaylarda ne kadar kabahati varsa bunun 2 ya da 3 misli çevresindeki faktörler sebebiyle onun üzerine kaldı...
emek sarfettiği, başkanlık döneminde en çok hayata geçirmeyi arzuladığı projeyi tamamlanmış göremeden aramızdan uçup gitti. ayrılığı zamansız oldu, pankreas kanseri denen illet onu aramızdan aldı. bugün yaptıkları ya da yapmadıkları hiç önemli değil. türkiye'de görüp görebileceğimiz en büyük galatasaray'lılardan birini kaybettik. gün yas tutma günüdür. başımız sağolsun, mekanın cennet olsun özhan abi...
seçildiği zaman kazanılan uefa kupası ve süper kupa'nın yankıları devam ediyordu, taraftar buna benzer bir başarının tekrarlanmasını istiyordu ve o dönemde belki de taraftarın o anda duymak isteyeceği şeyleri söyledi. bugün dünyanın hangi ülkesindeki lige bakarsanız bakın buna benzer bir vaad verilmemiştir hiçbir kulüp başkanı tarafından...
takıma dünya yıldızları getireceğini vaad etti. ama başkanlık koltuğuna oturduğunda uefa ve süper kupayı kazanan takımın getirdiği o büyük mali külfetin altına girdi ve başkanlığı bırakana kadar bu külfetten de kurtulamadı. belki de bu transferleri yapabilecek güce sahip olamadı bu yüzden...
ezeli rakibi sürekli olarak para saçarak diğer branşlarda hem kısa vadede hem de uzun vadede başarılar getirecek projeleri yapmaya başladı. farkı açtığımız rakibimiz ile aradaki mesafe her geçen gün biraz daha eridi. başkanlığının ilk yılında galatasaray bayan basketbol takımı kümede tutunamadı ve düştü. diğer branşların büyük bölümünde fenerbahçe başarılar kazanırken galatasaray'ımız geride kaldı...
futbol şubemiz, özellikle appiah, van hooijdonk, tuncay gibi oyuncuların fenerbahçe'ye liderlik ettiği sezonlarda çok zorlandı. ezeli rakibiyle bir sezon haricinde hep dişe diş, başa baş mücadele ettiği bu dönemde sarı lacivertli takım para kozunu sonuna kadar kullanırken özhan canaydın kulübün sıkışık mali durumundan ötürü çok zorlandı, takıma yarar sağlayabilecek transferler yapılamadı. eksik olan bölgeler için ortalamanın çok üzerinde olmayan adamlar transfer edilidi. belki de taraftarın gözünde canaydın'ı en çok "kötü başkan" yapan da bu oldu...
kendi yönetiminde bir kaç kişi dışında iş bitirici, olaya hakim bir adam bulunmadı. aktif çalışan bir transfer komitesi hiç olmadı, başarılı hamleler yapamadılar haliyle. franck ribery olayı gibi hala galatasaray taraftarının unutamadığı bir fiyasko gerçekleşti. mali yapılandırma için gerekli kaynaklar bulunamadı, elde edebilecek kişiler yönetimde yer almadı, alınan borçlar daha büyük bir yük getirdi. diğer branşlarda kulübü yukarıya taşıyabilecek kişilere görevler verilmedi, verilse bile uzun süreli olmadı...
özhan canaydın bütün başkanlık döneminde seyrantepe projesini gerçeğe dönüştürebilmek için büyük çaba sarfetti. her topantıda gösterimler ve maketler sundu yönetim kuruluna. bu konu bile özellikle fenerbahçe taraftarların arasında dalga konusu haline geldi. projelerin üzerinde çok sıkı çalıştı, sürekli olarak ankara ziyaretlerinde bulundu ve zor da olsa bunu başardı. yönetiminde, taraftarlar arasında en başarılı hareketi bu oldu...
kabul etmek gerekli ki multifaktöryel nedenlere de bağlı olarak kendisi çok başarılı bür başkanlık dönemi geçirmedi. ama kendisi her zaman sakinliğini korudu, taraftarlar tarafından gönülsüzce alkışlandığını bildiği halde onlara teşekkür etmesini bildi, rakip takım gol attığı zaman onları alkışlamayı ihmal etmedi, centilmenliğin ve beyefendiliğin en güzel örneklerini sergiledi, futbolcularının yanına inip "beni bugün mutlu adam etmeyi başardınız" diyerek teşekkür etti. hiçbir zaman basının önünde çok gözükmeye çalışmadı, ali aydın faciası haricinde hakemler hakkında demeçler vermekten kaçındı, eleştirilere göğüs gerdi. bir başkan kamuoyu önünde nasıl hareket etmek zorundaysa bunu en başarılı şekilde gerçekleştirdi. en ama en önemlisi, bir galatasaray aşığıydı ve kulüp için en iyisi ne olacaksa onu yapabilmek için uğraştı...
kendisiyle ilgili eleştiri yapmaktan hep kaçınmaya çalıştım. o dönemde olan olaylarda ne kadar kabahati varsa bunun 2 ya da 3 misli çevresindeki faktörler sebebiyle onun üzerine kaldı...
emek sarfettiği, başkanlık döneminde en çok hayata geçirmeyi arzuladığı projeyi tamamlanmış göremeden aramızdan uçup gitti. ayrılığı zamansız oldu, pankreas kanseri denen illet onu aramızdan aldı. bugün yaptıkları ya da yapmadıkları hiç önemli değil. türkiye'de görüp görebileceğimiz en büyük galatasaray'lılardan birini kaybettik. gün yas tutma günüdür. başımız sağolsun, mekanın cennet olsun özhan abi...
