566
13 ağustos 2022 galatasaray giresunspor maçı'ndaki hatasının ardından yerden yere vurulan oyuncumuz. türkiye ligindeki en iyi yerli stoper, en iyi dört - beş stoperden de biri.
bize maçı kaybettiren abdülkerim'in hatası mıydı? buna kesin olarak "evet" cevabını vermek mümkün değil. futbol bir takım oyunudur; bireysel hata size bir gol yedirebilir, bir gol de attırabilir ama maçı kazanan da kaybeden de takımdır. dünkü maçı abdülkerim'in pozisyonuna kadar birkaç kez koparmamız gerekirdi. fırsatlar da ayağımıza geldi aslında. kerem aktürkoğlu'nun emre akbaba'ya atmadığı pas ve haris seferoviç'in kaleciyle karşı karşıya kaçırdığı pozisyonlar, abdülkerim'in yaptığı hatadan daha az vahim değil. daha fenası şu: abdülkerim'in gol yememize neden olan pası, bu maçta kaleciye dönmek zorunda kaldığı ilk pozisyon değildi. bundan birkaç dakika önce abdülkerim, galiba kerem'in kaptırdığı topu geri kazanmış ve yediği baskı sonucunda yüzünü kalemize dönmüştü. ardından pas opsiyonu bulamadı ve muslera'ya döndü. maçta böyle birkaç pozisyon yaşandı. şimdi herkes abdülkerim'e "neden taca atmadın?" diyor. bu, en az üç pozisyonda daha söylenebilirdi. abdülkerim her topu taca vursa, yani rakibe verse, bu sefer de "neden her topu taca vuruyorsun?" denecekti. esas sorulması gereken soru şu: abdülkerim'in opsiyonları neden taç ve muslera arasında sıkıştı kaldı?
bence problem orta sahamızın yumuşaklığındaydı. ikinci yarıda 4-4-2'ye dönmek bunu perçinledi. stoperlerin üzerine fazla yük bindi. pas opsiyonu yaratılamadığı gibi stoperlerimiz çok sık baskı yer oldu. demem o ki, abdülkerim'in hatası büyük ve ölümcül ama ne bu golün ne de kaybedilen maçın tüm yükü onun omzuna yıkılmalı.
tekrar: futbol, takım oyunudur. beraber kazanır, beraber kaybedersin.
bize maçı kaybettiren abdülkerim'in hatası mıydı? buna kesin olarak "evet" cevabını vermek mümkün değil. futbol bir takım oyunudur; bireysel hata size bir gol yedirebilir, bir gol de attırabilir ama maçı kazanan da kaybeden de takımdır. dünkü maçı abdülkerim'in pozisyonuna kadar birkaç kez koparmamız gerekirdi. fırsatlar da ayağımıza geldi aslında. kerem aktürkoğlu'nun emre akbaba'ya atmadığı pas ve haris seferoviç'in kaleciyle karşı karşıya kaçırdığı pozisyonlar, abdülkerim'in yaptığı hatadan daha az vahim değil. daha fenası şu: abdülkerim'in gol yememize neden olan pası, bu maçta kaleciye dönmek zorunda kaldığı ilk pozisyon değildi. bundan birkaç dakika önce abdülkerim, galiba kerem'in kaptırdığı topu geri kazanmış ve yediği baskı sonucunda yüzünü kalemize dönmüştü. ardından pas opsiyonu bulamadı ve muslera'ya döndü. maçta böyle birkaç pozisyon yaşandı. şimdi herkes abdülkerim'e "neden taca atmadın?" diyor. bu, en az üç pozisyonda daha söylenebilirdi. abdülkerim her topu taca vursa, yani rakibe verse, bu sefer de "neden her topu taca vuruyorsun?" denecekti. esas sorulması gereken soru şu: abdülkerim'in opsiyonları neden taç ve muslera arasında sıkıştı kaldı?
bence problem orta sahamızın yumuşaklığındaydı. ikinci yarıda 4-4-2'ye dönmek bunu perçinledi. stoperlerin üzerine fazla yük bindi. pas opsiyonu yaratılamadığı gibi stoperlerimiz çok sık baskı yer oldu. demem o ki, abdülkerim'in hatası büyük ve ölümcül ama ne bu golün ne de kaybedilen maçın tüm yükü onun omzuna yıkılmalı.
tekrar: futbol, takım oyunudur. beraber kazanır, beraber kaybedersin.
