• 42
    salon koltuğunun arkasından izlediğim maç.

    şimdi efenim, malumunuz, eski günlerde bir çocuk olarak geç saatte maç izlemek bir tabuydu. babam evde olsa, o maç izlenirdi kesinlikle fakat babam dışarda, ekmek parası peşindeydi... pek tabi ki annemin elinden o kumandayı alamadım. baba evi veya yılan hikayesi dizileri maçtan daha değerliydi (!) "uyu annecim bak senin için söylüyorum." laflarıyla tavlamaya çalışıyordu beni annem. "hem bak gol yedi galatasaray." amk bende oyun düzen biter mi? kardeşime gidip dedim bak ssna yarın 250 bin vericem. anneme de ki "anne! ben korkuyorum birlikte yatalım!"

    -ağlamadın? inanmadı! bak vermem!

    anneeaaa korkuyom ihihihi aaaa!

    korkmuyordu cin gibiydi geri zekalı. yazık anacığımın canı çıkmış mesaiden uyumuş bu bana diyor ki

    sana ash çıkmış

    -ee? onu bana verirsen?

    ben: dayak var yersen?

    basacak feryadı

    onu bana vermezsen ağlarım!

    tamam lan tamam al defol. nasıl bir ölücüsün anlamadım ki?

    tamam al bütün tasolar senin ama annem uyanırsa haber vereceksin!

    hoop kime diyorum? puh!

    neyse o sözünü tuttu ama ben o maçı yine de koltuğun arkasından izledim.

    o arkadaş* yine tasolarla oynamaktan usanıp annemin koynuna girmiş.

    böyle sadece televizyon'un ışığı ve mute.

    4'e kadar olan golleri hep koltuğun arkasından ve sessiz izlemiştim...
App Store'dan indirin Google Play'den alın