242
oyun tarzı ve fiziksel özellikleriyle birlikte bir dönem ligimize damga vurmuş türk futbolcu.
kendisi tipindeki güçlü, kuvvetli forvetlerin veya bu özelliklerinin yanında bir de süratli olan forvetlerin rusya, türkiye, italya gibi ülkelerde “tutmasının” bana kalırsa sosyo-ekonomik nedenleri de var. bu lige klas ve güçlü didiler drogba damga vurdu, emmanuel emenike karabük’te şov yaptıktan sonra önce fenerbahçe sonra rusya yaptı, ariza makukula gol kralı oldu, michael eneramo beşiktaş’a transfer yaptı, ersen martin dahi milli oldu. bu tarz forvetlerle ingiltere birinci liginde, türkiye’de, rusya’da, yeni yeni hırvatistan’da, almanya’nın özellikle alt liglerinde, rusya’da karşılaşıyoruz ama bu adamlar bir şekilde türkiye’de, rusya’da ve italya’da en üst düzey liglere de damga vuruyor. bunun nedeni bana kalırsa kişi başına düşen milli gelir ile doğrudan bağlantılı.
https://tr.wikipedia.org/wiki/Avrupa_ülkelerinde_kişi_başına_düşen_millî_gelir_listesi
yukarıda yer alan linkten kontrol ederseniz şunu göreceksiniz: ilk on sırada “oralardan forvet almak lazım, bu ligde iş yapıyorlar” dediğimiz forvetlerin milletleri yer almakta. burada afrika’yı hem oradaki insanların durumları, hem bilgi eksikliği, hem de orada işlerin akademiler sayesinde halkın durumundan biraz farklı olması nedeniyle dışarıda bırakıyorum. listede ilk on sıranın altında da rusya, italya yer alıyor. türkiye’nin de kontrol edilirse ilk ona giremeyeceği açıkça ortada. benim tezim şu: gençliğinden beri iyi beslenebilen, genetik potansiyelini çalışmayla sonuna kadar ortaya çıkartabilen, genç yaşlardan beri iyi antrenman yapıp iyi beslenebilen futbolcular, haliyle ülkemizde fark yaratıyor çünkü ülkemizde kaliteli karbonhidrata da, proteine de ulaşmak zor. dün zordu, bugün çok zor. yarın nasıl olur bilemeyiz ama hiçbir zaman kolay olmadı. iyi beslenen, iyi antrenman yapan, genetik potansiyelini doğru antrenmanlar ve beslenmeyle ortaya çıkartan futbolcular, uygun fizikle burada beslenemeyen, bazı şeylere kolay ulaşamamış, ulaşması belirli yaşlardan sonra mümkün olan futbolculara üstünlük kuruyor. haberin doğruluğunu, yanlışlığını kenara koyuyorum. galatasaray akademisinde futbolcuların peynir-ekmek ile beslendiği dile getirildi.
https://www.cumhuriyet.com.tr/...peynir-ekmek-1773954
mehmet’in özel durumu, mehmet’in de bu topraklardan çıkmış olması. ki ligimize damga vuran ileri uç oyuncularına bakalım, damga vuramayanlara dahi bakabiliriz, umut vermiş olsunlar yeter, fizikleri öne çıkıyor. mehmet battal’ı, cem sultan’ı hatırlayalım, üzerinden çok zaman geçmedi. batuhan karadeniz’i hatırlayalım. örnekler çoğaltılabilir. mehmet yıldız bahsi geçen oyuncuların aksine bildiğim kadarıyla çalışma disiplinine de sahipti, yetenekleri ve üst düzey kuvveti sayesinde bir dönem parladı. şüphesiz daha fazla şansa sahip olan gençlerle arayı kapatmak imkansız değil, ancak onların sahip oldukları avantajları da daima akılda tutmakta fayda olduğuna inanıyorum.
kendisi tipindeki güçlü, kuvvetli forvetlerin veya bu özelliklerinin yanında bir de süratli olan forvetlerin rusya, türkiye, italya gibi ülkelerde “tutmasının” bana kalırsa sosyo-ekonomik nedenleri de var. bu lige klas ve güçlü didiler drogba damga vurdu, emmanuel emenike karabük’te şov yaptıktan sonra önce fenerbahçe sonra rusya yaptı, ariza makukula gol kralı oldu, michael eneramo beşiktaş’a transfer yaptı, ersen martin dahi milli oldu. bu tarz forvetlerle ingiltere birinci liginde, türkiye’de, rusya’da, yeni yeni hırvatistan’da, almanya’nın özellikle alt liglerinde, rusya’da karşılaşıyoruz ama bu adamlar bir şekilde türkiye’de, rusya’da ve italya’da en üst düzey liglere de damga vuruyor. bunun nedeni bana kalırsa kişi başına düşen milli gelir ile doğrudan bağlantılı.
https://tr.wikipedia.org/wiki/Avrupa_ülkelerinde_kişi_başına_düşen_millî_gelir_listesi
yukarıda yer alan linkten kontrol ederseniz şunu göreceksiniz: ilk on sırada “oralardan forvet almak lazım, bu ligde iş yapıyorlar” dediğimiz forvetlerin milletleri yer almakta. burada afrika’yı hem oradaki insanların durumları, hem bilgi eksikliği, hem de orada işlerin akademiler sayesinde halkın durumundan biraz farklı olması nedeniyle dışarıda bırakıyorum. listede ilk on sıranın altında da rusya, italya yer alıyor. türkiye’nin de kontrol edilirse ilk ona giremeyeceği açıkça ortada. benim tezim şu: gençliğinden beri iyi beslenebilen, genetik potansiyelini çalışmayla sonuna kadar ortaya çıkartabilen, genç yaşlardan beri iyi antrenman yapıp iyi beslenebilen futbolcular, haliyle ülkemizde fark yaratıyor çünkü ülkemizde kaliteli karbonhidrata da, proteine de ulaşmak zor. dün zordu, bugün çok zor. yarın nasıl olur bilemeyiz ama hiçbir zaman kolay olmadı. iyi beslenen, iyi antrenman yapan, genetik potansiyelini doğru antrenmanlar ve beslenmeyle ortaya çıkartan futbolcular, uygun fizikle burada beslenemeyen, bazı şeylere kolay ulaşamamış, ulaşması belirli yaşlardan sonra mümkün olan futbolculara üstünlük kuruyor. haberin doğruluğunu, yanlışlığını kenara koyuyorum. galatasaray akademisinde futbolcuların peynir-ekmek ile beslendiği dile getirildi.
https://www.cumhuriyet.com.tr/...peynir-ekmek-1773954
mehmet’in özel durumu, mehmet’in de bu topraklardan çıkmış olması. ki ligimize damga vuran ileri uç oyuncularına bakalım, damga vuramayanlara dahi bakabiliriz, umut vermiş olsunlar yeter, fizikleri öne çıkıyor. mehmet battal’ı, cem sultan’ı hatırlayalım, üzerinden çok zaman geçmedi. batuhan karadeniz’i hatırlayalım. örnekler çoğaltılabilir. mehmet yıldız bahsi geçen oyuncuların aksine bildiğim kadarıyla çalışma disiplinine de sahipti, yetenekleri ve üst düzey kuvveti sayesinde bir dönem parladı. şüphesiz daha fazla şansa sahip olan gençlerle arayı kapatmak imkansız değil, ancak onların sahip oldukları avantajları da daima akılda tutmakta fayda olduğuna inanıyorum.
